Οι μουσικές επιλογές της Σοφίας Δημοπούλου θα σας συνοδεύσουν στην ανάγνωση της συνέντευξης.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Αγαπητή κυρία Δημοπούλου, θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στο ραδιόφωνό μας. Σας ευχαριστούμε για το χρόνο που μας διαθέτετε. Το κοινό υποδέχτηκε θερμά την ιστορία των δύο οικογενειών στην Πάτρα του 1800 και την αγκάλιασε αυτό το καλοκαίρι. Το βιβλίο σας «Σε σωστή ώρα νυχτώνει» κατατάχθηκε στα Best Seller και η αληθινή του ιστορία συγκίνησε. Πόσο πολύπλοκη διαδικασία είναι να επεξεργαστείτε αληθινά γεγονότα κατά τη συγγραφή μιας ιστορίας, αλλά να εντάξετε και στοιχεία μυθοπλασίας, με τρόπο που θα είναι μεν διακριτικός και θα μπορεί όμως να συμβάλλει στο να γίνει η πλοκή ακόμα πιο ενδιαφέρουσα;

Από τη στιγμή που γράφει κανείς ένα ιστορικό μυθιστόρημα, η ιστορία που διηγείται πρέπει να εντάσσεται πλήρως σε ένα χρονικό πλάισιο. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να αναφέρονται πρόσωπα και γεγονότα υπαρκτά που δίνουν το στίγμα της αντίστοιχης εποχής. Ασφαλώς και είναι δύσκολο εγχείρημα και απαιτεί προσοχή και ακρίβεια, αλλά ταυτόχρονα και σεβασμό απέναντι στη μνήμη των προσώπων. Τα πραγματικά πρόσωπα και τα γεγονότα πρέπει να «μπαινοβγαίνουν» μέσα από την μυθοπλασία, ώστε και η εποχή να απεικονίζεται με έντονα χρώματα, αλλά και το βιβλίο να μην βαραίνει υπερβολικά. Επιπλέον απαιτείται καλή γνώση της ιστορίας της εποχής που αναπαρίσταται για να έχει κανείς την ευχέρεια να διαλέξει εκείνα τα περιστατικά και τα πρόσωπα που θα τον εξυπηρετήσουν στην εξέλιξη της πλοκής. Ακούγεται δύσκολο και είναι.

Είναι κάποιο από τα βιβλία σας το «αγαπημένο» σας; Είτε λόγω συνθηκών γραφής του, θεματολογίας ή λοιπών παραγόντων;

Θα πω το χιλιοειπωμένο « είναι όλα τους παιδιά μου». Η φράση αυτή εμπεριέχει την αλήθεια πως κάθε δημιούργημα είναι κομμάτι από τον εαυτό μου, περικλείει τη σκέψη μου, την συναισθηματική μου ενέργεια, είναι κομμάτια από εμένα εντέλει. Παρ’ όλ’ αυτά νομίζω πως λίγο παραπάνω ευχαριστήθηκα τη συγγραφή του τελευταίου βιβλίου, γιατί είχε να κάνει κατά κάποιον τρόπο και με την ιστορία της οικογενείας μου και αυτό του έδινε ένα μεγαλύτερο συναισθηματικό βάρος.

Τι είναι αυτό που σας εμπνέει προ της συγγραφής ενός βιβλίου; Έχετε ήδη κάποιες ιδέες που σκέφτεστε κάποια στιγμή να αποτυπώσετε στο χαρτί, αλλά μπορεί ένα γεγονός ή μια αυθόρμητη σκέψη να σας κάνουν να ξεκινήσετε άμεσα τη δημιουργική διαδικασία;

Τα ερεθίσματα είναι πολλά και συνήθως προκύπτουν πολύ καιρό πριν από το ξεκίνημα της συγγραφής. Όλα τα ερεθίσματα λοιπόν καταγράφονται όταν προκύπτουν και όταν έρθει η ώρα ενός καινούριου συγγραφικού ταξιδιού, επιλέγω τότε με πιο από όλα θα ήθελα να καταπιαστώ. Η επιλογή γίνεται με κριτήριο το τι είναι για μένα πιο σημαντικό τη δεδομένη στιγμή, για ποιο θέμα αισθάνομαι την πιο έντονη επιθυμία να μιλήσω.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Καζαντζάκης, Χόρχε Λουις Μπόρχες, Τζον Μπάλβιλ, Ίαν μακ Γιούαν, Άλμπερ Καμύ, αλλά και Μάρω Βαμβουνάκη, Νίκος Θέμελης, Σώτη Τριανταφύλλου, Ζυράννα Ζατέλη και πολλοί άλλοι. Διαβάζω ό,τι πέσει από αυτούς στα χέρια μου, εμμένοντας στην αισθητική απόλαυση που μου χαρίζει ο ξεχωριστός τρόπος γραφής καθενός.

Με την πρόοδο της τεχνολογίας τα τελευταία χρόνια, θα θέλαμε την άποψή σας για τα e-book. Πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος τόσο για το «παραδοσιακό» χαρτί όσο και για το «ηλεκτρονικό»;

Παρά τη διαρκή άνοδό τους, τα e-books δεν έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να εκθρονίσουν τα «παραδοσιακά» βιβλία: το βιβλίο δεν θα γίνει ποτέ «παλιομοδίτικο». Θα παραμείνει, πιστεύω, κλασσικό παρά τη διείσδυση των tablets στην αγορά. Η αλήθεια είναι πως τα e-books είναι πιο ελκυστικά και πιο βολικά από μία βιβλιοθήκη. Μπορείς να  πάρεις μαζί σου δεκάδες βιβλία σε μια συσκευή, πράγμα πολύ βολικό, ιδιαίτερα στα ταξίδια και στις διακοπές. Αν ξεμείνεις από βιβλία, μπορείς απλά να κατεβάσεις τον τίτλο που επιθυμέις οπουδήποτε μέσα σε λίγα λεπτά. Οι πραγματικοί βιβλιόφιλοι όμως δεν αλλάζουν με τίποτα την υφή του χαρτιού, τη μυρωδιά του, τη φυλλομέτρηση με το χέρι. Θεωρώ πως και τα δυο είδη, « παραδοσιακό» και «ηλεκτρονικό», πορούν να συμβαδίσουν στην αγορά, αφού εξυπηρετούν διαφορετικές μορφές της ίδιας ανάγκης.

Τέλος, και λόγω της ιδιότητός μας, θα θέλαμε να ρωτήσουμε για τη σχέση σας με τη μουσική. Σας συνοδεύει στη συγγραφή; Έχετε κάποιο αγαπημένο είδος;

Ακούω πολύ μουσική. Δεν έχω ένα αγαπημένο είδος, έχω αγαπημένα κομμάτια που τα ακούω ανάλογα με τη διάθεση, την ψυχική μου κατάσταση και την ασχολία μου κάθε στιγμή. Ανάλογα δηλ. αν θέλω να συγκεντρωθώ, να χαλαρώσω, να συγκινηθώ ή να κάνω κέφι, ακούω και διαφορετικό είδος. Για την ώρα του γραψίματος προτιμώ  Κλασσική, new age, ορχηστρική, γενικά χωρίς στίχους για να μην αποσπάται η προσοχή μου και να αναδυθούν τα συναισθήματά μου..

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, η καταγωγή μου όμως είναι από τα Λουσικά, ένα χωριό λίγα χιλιόμετρα έξω από την Πάτρα.

Σπούδασα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών και έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στον περιβαλλοντικό σχεδιασμό. Εργάστηκα ως μηχανικός στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Τώρα διατηρώ δικό μου γραφείο στο Παλαιό Φάληρο. Όσο ήμουν στο Υπουργείο περιβάλλοντος μελετούσα την αποκατάσταση  παλιών διατηρητέων κτιρίων. Καθένα με την ιστορία του, καθένα με τη δική του μνήμη. Ο χρόνος, αδυσώπητος γερνάει τα κτίρια όπως και τους ανθρώπους. Έτσι, μέσα απ’ το γράψιμο που ήταν πάντα η μεγάλη μου αγάπη προσπαθώ να τον ξορκίσω, να κρατήσω τις δικές μου μνήμες  ζωντανές. Μιλάω αγγλικά και ισπανικά.

Γράφω από μικρό παιδί. Αρχικά ασχολήθηκα με την ποίηση, αργότερα πέρασα στον πεζό λόγο με μια σειρά διηγημάτων. Ξέρω πως δεν μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, όμως το γράψιμο είναι ο τρόπος με τον οποίο τουλάχιστον μπορώ να τον κατανοήσω. Είναι ο τρόπος που έχω για να μεταδώσω και στους άλλους λίγη απ’ την αγάπη μου για τη ζωή. Ας πούμε πως αυτό είναι το κέρδος μου.

Προσωπική ιστοσελίδα εδώ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Πάτρα, 1889. Δύο οικογένειες, δύο γυναίκες αντιμέτωπες με τη Μοίρα τους και την Ιστορία.

Η οικογένεια του σταφιδέμπορου Καραμάνου υποδέχεται με χαρά το νέο, υιοθετημένο μέλος της. Η όμορφη Χρυσάνθη Καραμάνου και η παραμάνα φροντίζουν το μωρό με λατρεία. Όμως γρήγορα οι καιροί δυσκολεύουν. Οι καλές εποχές τελειώνουν· το εμπόριο της σταφίδας παρακμάζει· τα πριμαρόλια μένουν δεμένα στο λιμάνι· οι κυβερνήσεις, η μια μετά την άλλη, πέφτουν· οι ταραχές δεν έχουν τέλος· ο θάνατος της Χρυσάνθης βυθίζει την οικογένεια στο πένθος…

Σ’ ένα χωριό λίγο έξω από την Πάτρα, η Μυγδαλιά και η οικογένειά της πασχίζουν να επιβιώσουν, καθώς η σταφίδα στην οποία στηρίζονται μένει στα αζήτητα. Θα δανειστούν από έναν τοκογλύφο, μα δεν θα μπορέσουν να ξεπληρώσουν το δάνειο, κι η ζωή τους θα αλλάξει ριζικά. Ενώ η αδελφή της Μυγδαλιάς, αποκομμένη από την οικογένεια εξαιτίας ενός νεανικού παραστρατήματος, θα παντρευτεί έναν άνθρωπο σκοτεινό κι αμφιλεγόμενο, και θα μπει σε έναν άλλο κόσμο — έναν κόσμο με τον οποίο η Μυγδαλιά έχει ήδη συγκρουστεί.
Το πέρασμα του χρόνου φέρνει στην επιφάνεια μυστικά καθώς οι δύο οικογένειες άλλοτε συγκλίνουν κι άλλοτε αποκλίνουν στον ανελέητο χορό της μοίρας. Την τελική έκβαση της ιστορίας τους θα αποφασίσει η ζωή, έτσι όπως μόνο εκείνη ξέρει να αποφασίζει για τις ιστορίες των ανθρώπων — και πάντα στη σωστή ώρα, ούτε λεπτό νωρίτερα.

ISBN: 978-960-566-661-3
Σελίδες: 512
Ημερομηνία έκδοσης: 02/06/2014

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Η PLAYLIST ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ

1. Στα λιμάνια ανάψανε φωτιές – Νατασσα Θεοδωριδου
2. Κεμαλ – Μανος Χατζιδακις
3. Έλα σε μένα & Πορνογραφία – Νατασα Μποφίλιου & Γιάννης Χαρούλης
4. Εν λευκώ – Νατάσα Μποφίλιου
5. Ειπα στους φιλους μου – Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Ελεωνόρα Ζουγανέλη
6. Να μ’αγαπας – Τριφωνο
7. Το παράπονο – Eλευθερία Αρβανιτάκη
8. Δεν μας Συγχωρώ – Ελένη Τσαλιγοπούλου
9. Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει – Νατάσα Μποφίλιου
10. Οι ψυχές και οι αγάπες – Βασιλης Παπακωνσταντίνου
11. Τ’ανείπωτα – Δημήτρης Ζερβουδάκης
12. Dust in the Wind – Kansas
13. Apertura – Gustavo Santaolalla
14. Into my arms – Nick Cave & the Bad Seeds
15. Una noche mas – Yasmin Levy