[7+1] με την Κατερινα Μπουζανη

Οι μουσικές επιλογές της Κατερίνας Μπουζάνη θα σας συνοδεύσουν στην ανάγνωση της συνέντευξης.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Κατερίνα, καλωσόρισες στο ραδιόφωνό μας! Σε ευχαριστούμε για το χρόνο που μας διαθέτεις. Μετά τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης ‘Ισμήνη και Καλυψώ’ επιστρέφεις αυτή τη φορά, έχοντας αναλάβει τη σκηνοθεσία, τις χορογραφίες και την επιμέλεια κίνησης στην παράσταση ‘Καληνύχτα’, που πρόσφατα ξεκίνησε στο Χώρο Τέχνης Ασωμάτων. Μίλησέ μας λίγο για αυτή τη δουλειά και γιατί επέλεξες να την αναλάβεις.

Καλώς σας βρήκα! Το Καληνύχτα είναι μία παράσταση που μιλάει για τον έρωτα και τη μοναξιά που βιώνεις μέσα σε αυτόν. Είναι μία κατάθεση ενός ζευγαριού όπου βλέπουμε τη γυναικεία και την αντρική πλευρά μέσα σε μία σχέση. Η πρόταση για να σκηνοθετήσω έγινε από τον Γιώργο Κάλτσα, όπου είναι και ο παραγωγός μας. Ξεκινήσαμε λοιπόν να κοιτάμε έργα από νέους συγγραφείς, ώσπου έπεσε το Καληνύχτα στα χέρια μου τυχαία από μία μαθήτριά μου και τότε αποφάσισα ότι αυτό ήθελα να κάνω και ευχαριστώ πολύ τη Μαρία Σκαφτούρα που μου εμπιστεύτηκε το έργο της.

Πώς απεικονίζεται / εκφράζεται ο έρωτας στα πλαίσια αυτής της παράστασης; Πόσο πολύπλοκο είναι να εκφραστούν τα αντίστοιχα συναισθήματα μέσα από το λόγο και την κίνηση και να μεταδοθούν στο θεατή, ώστε να νιώσει συναίσθηση ή ακόμα και ταύτιση;

Θα έλεγα πως ο έρωτας εδώ απεικονίζεται ως αυτοκαταστροφικός, μοναχικός, εγωιστικός και ανεκπλήρωτος. Σίγουρα υπάρχει μία παραπάνω δυσκολία όταν συνδέουμε κίνηση και λόγο ταυτόχρονα, αλλά πιστεύω πως, αν ο θεατής έρθει ανοιχτός εσωτερικά στη παράστασή μας, θα εισπράξει αυτό που πρέπει με καθαρότητα.

Αν έπρεπε να διαλέξεις, την υποκριτική ή το τραγούδι, πού θα σε πήγαινε η καρδιά σου…;

Εννοείται στην υποκριτική και αυτό είναι πολύ ξεκάθαρο για μένα. Με οποιοδήποτε παραπλήσιο κομμάτι αυτής της τέχνης κι αν ασχοληθώ το παράγω και το δημιουργώ ως ηθοποιός.

Έχεις πρωταγωνιστήσει σε ταινίες μικρού μήκους. Πόσο διαφορετική είναι η εμπειρία από αυτή του θεάτρου και κατά πόσο συμφωνείς με όσους υποστηρίζουν ότι η γοητεία της κάμερας είναι ακαταμάχητη;

Σίγουρα ο κινηματογράφος διαθέτει μία όμορφη γοητεία αλλά απέχει πολύ από τη μαγεία του θεάτρου. Θα τολμούσα να πω ότι η διαδικασία του είναι ψυχρή, ενώ αντίθετα η θεατρική διαδικασία σου κλονίζει όλο σου το είναι.

Από την εμπειρία σου στη διδασκαλία σε εφήβους, σε ειδικά άτομα και μετανάστες, κατά πόσο έχεις διαπιστώσει ότι η τέχνη μπορεί να αποτελέσει εφόδιο, αλλά και κίνητρο για ένα άτομο, να επεκτείνει τους πνευματικούς του ορίζοντες, αλλά και να αναγνωρίσει ικανότητες που αγνοούσε ότι διέθετε;

Η τέχνη του θεάτρου συνδέεται τόσο πολύ με τη ψυχολογία και λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά. Εύχομαι πραγματικά να δίνεται όλο και περισσότερο η ευκαιρία στους ανθρώπους να γνωρίσουνε το κόσμο του θεάτρου και τη μαγεία του. Μέσα από το θέατρο μπορούμε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, να γιατρέψουμε τις πληγές μας και να λυτρωθούμε από αυτές και να βρούμε την ισορροπία μας. Αν αφεθείς και δοθείς σε αυτόν τον κόσμο μπορούν να συμβούνε θαύματα.

Έχεις κάποιον καλλιτέχνη ως «πρότυπο» ή έστω θαυμάζεις για το ταλέντο και την καριέρα του, σε Ελλάδα ή / και στο εξωτερικό;

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θαυμάζω και εκτιμώ στον χώρο μου, αλλά όπως έχω ξαναπεί οι άνθρωποι που θαυμάζω περισσότερο είναι αυτοί που δε σταματούν να ονειρεύονται, που δεν εγκαταλείπουν και που συνεχώς εξελίσσουν τον εαυτό τους.

Ασχολείσαι με τα γνωστά κοινωνικά δίκτυα, όπως facebook, twitter, instagram ή τα θεωρείς ένα… αναγκαίο κακό;

Δε γνωρίζω πολλά γύρω από τη τεχνολογία από επιλογή. Χρησιμοποιώ τα κοινωνικά δίκτυα και λόγω της δουλειάς μου, αλλά με μέτρο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΠΟΥΖΑΝΗ

bouzani

Η Κατερίνα Μπουζάνη γεννήθηκε στα Ιωάννινα και μεγάλωσε στην Άρτα. Είναι απόφοιτη της ανώτερης δραματικής σχολής “θεατρική τέχνη”. Παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής αγωγής και ρυθμικής κιθάρας στο ωδείο “Όπερα”.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια: ”The Contemporary Dance technique related to real life movements” με την Anna Pampoulova Ph.D., ”Embodying a Chorus” με τον Roberto Costantini, ”Body in movement” (βασισμένο στη τεχνική της Pina Bausch και του J.Grotowski) με τον Μαxime franzetti. ”Χοροθεάτρου”με την Μαρία Μαρτσογιάννη, ”σωματικού θέατρου” με την Ιωάννα Βερλέκη, “κινησιολογίας” βασισμένο στη θεωρία του Rudolf Laban με την Κ.Σελιώνη. “σύγχρονου χορού” και ”κινητικού αυτοσχεδιασμού” με τον Γ. Ανδρεάτο και Σ. Αποστολάτο, “buthoh” με την Μ. Τσαγκαράκη, “αρχαίας τραγωδίας” βασισμένο στη προσωδιακή μετρική και το ιαμβικό τρίμετρο και ”ορθοφωνίας” με τον Α.Ανδριόπουλο, “ιστορία τέχνης” στην ιδιωτική σχολή Άκτο, “αυτιστική νοοτροπία και ζωή η κατανόησή της” με την Μ. Παπαδάκη, “δραματοθεραπείας και μουσικοκινητικής αγωγής” με την Α. Γεωργακάκη, “αντιμετώπιση παιδικού τραύματος μέσω θεατρικού παιχνιδιού” με την Α. Παπαγιάννη και τον Α. Μπαρότσο.

ismini kalipso 333

Συμπρωταγωνίστησε και πρωταγωνίστησε στις παραστάσεις “ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙ” (θέατρο βαφείο) της Κατερίνας Χάσκα, “ΙΣΜΗΝΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΩ” (1o βραβείο στο athstage festival, συμμετοχή στο φεστιβάλ faces without masks – Σκόπια, Θέατρο Αλκμήνη – Θέατρο Τέχνης Ασωμάτων) – “DREAMVILLE” (Χώρος Τέχνης Ασωμάτων – συμμετοχή στο Τact festival – Italy), σε σκηνοθεσία της Ε. Μεράβογλου, δραματοποίηση – εκφώνηση κειμένων στο project “IN CIRCLES” (Κ.Ε.Τ.), σε κείμενα Ν. Σεραφιανού, στην παράσταση “PROVA GENERALE” (σταύλος) σε σκηνοθεσία της ίδιας, “ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ” (στούντιο 1) σε σκηνοθεσία Γ. Καπετανάκη, “12 ΜΕ 8”  (επί κολονώ) και “ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ” (Πολυχώρος Άνθρωπος) σε σκηνοθεσία Χ. Χριστοφή.

Συμμετείχε στα χοροθεατρικά project: “GLOBAL AREA” και “SPIDER” σε χορογραφία Ι. Καμπυλαυκά. Συνεργάστηκε χοροθεατρικά για το διδακτορικό της χορογράφου Ε. Ζιώγαλη πάνω στη “ΨΥΧΩΣΗ” της Σάρα Κέιν. Συνεργάστηκε χοροθεατρικά σε γραμμή πειραματικού studio με την ομάδα “Σε Κίνηση” πάνω σε έργα κλασσικού ρεπερτορίου.

Πρωταγωνίστησε στις ταινίες μικρού μήκους: “ΣΚΙΕΣ” σε σκηνοθεσία Κ. Δελλή, “ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ” σε σκηνοθεσία Α. Τούση, “ΈΝΑ” σε σκηνοθεσία Χ. Χριστοφή. Σκηνοθέτησε και χορογράφησε τη χοροθεατρική παράσταση “ΕΓΩ” (Χώρος τέχνης 92 art) “ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ” της Μαρίας Σκαφτούρα (Χώρος Τέχνης Ασωμάτων) “ΑΝΤΙΘΕΤΑ” (θέατρο πυξίδα), “ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ” (θεατρική ομάδα ΑΙΝΙΓΜΑ) , τη μουσικοχοροθεατρική παράσταση “ΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ” στο ίδρυμα “Κιβωτός του κόσμου”, “ΑΥΛΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ” του Ι. Καμπανέλη, σε διασκευή στο οικοτροφείο ειδικών ατόμων “Η ΧΑΡΑ”, “PROVA GENERALE” της θεατρικής ομάδας “ΚΛΕΨΥΔΡΑ”, όπου είναι ιδρυτικό και ενεργό μέλος της.

Δίδαξε θεατρικό παιχνίδι και μουσικοκινητκή αγωγή στην “Κιβωτό του κόσμου” και στο οικοτροφείο ειδικών ατόμων “Η ΧΑΡΑ”. Έχει καλεστεί για να διδάξει σε σεμινάρια για αρχάριους βασισμένα στις μεθόδους του Κ. ΣΤΑΝΙΣΛΑΦΣΚΙ και του Α. ΤΣΕΧΩΦ του Κ. Δανέζη και της Ε. Ζαίτση. Έχει διδάξει υποκριτική, αυτοσχεδιασμό, σωματικό θέατρο, ορθοφωνία, δραματοθεραπεία και θεατρικό παιχνίδι σε ανεξάρτητες ομάδες ενηλίκων, εφήβους και ομάδες μεταναστών. Αυτή τη στιγμή διδάσκει στο 92ART και στο θέατρο Πυξίδα. Τα τελευταία 5 χρόνια εργάζεται ως τραγουδίστρια σε μουσικές σκηνές της Αθήνας.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ‘ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ’

kalinixta

Σε ονειρεύομαι τόσο που σχεδόν χάνεις την πραγματικότητά σου. Άραγε θα βρω ποτέ το χρόνο και τη δύναμη να διώξω το ζωντανό κορμί σου; Περνούν οι μέρες, περνούν οι εβδομάδες, σαν να μην έχει περάσει καθόλου ο χρόνος. Σε ονειρεύομαι τόσο που ξυπνάω γεμάτος αμφιβολίες… Κοιμάμαι στο πάτωμα, εκθέτω τον εαυτό μου σε όλες τις πτυχές της ζωής. Σε ονειρεύτηκα πολύ, περπάτησα μαζί σου, μίλησα μαζί σου, κοιμήθηκα με το φάντασμά σου και παρόλο που ήταν φάντασμα και σκιά, εκατό φορές περισσότερο σε αναζητούσα… Τι συμβαίνει, όταν ο έρωτας μπαίνει στις ζωές μας, αλλά το “εγώ” δε μπορεί να του παραχωρήσει χώρο, σκοτώνοντας το “άτομο”;

Όταν η απουσία παίρνει τη θέση της παρουσίας και τα βιώματα επιστρέφουν ξανά και ξανά κοιτάζοντας επίμονα το κενό μας που δε γεμίζει ποτέ… Όταν η αγάπη γίνεται ένα είδος μοναξιάς… Δυο παράλληλοι βίοι, ένα συναίσθημα μια στιγμή… Γιατί ο χρόνος της μοναξιάς μπορεί να φωτιστεί για ένα και μόνο λεπτό, κι ας είναι το επόμενο δευτερόλεπτο να χαθούν όλα! Μια ιστορία για τον Έρωτα, το “μαζί” και το “μόνος”, το “τώρα” και το “ποτέ”!

Σε ονειρεύομαι τόσο που σχεδόν χάνεις τη πραγματικότητα σου…

kalhnyxta3_zpsaf3058b2

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Μαρία Σκαφτούρα
Σκηνοθεσία/χορογραφίες/μουσική επιμέλεια: Κατερίνα Μπουζάνη
Ερμηνεύουν: Πωλίνα Μαρκάκη, Ουσίκ Χανικιάν
Χορεύουν: Έρη Πολυζωγοπούλου, Αλέξανδρος Σαμπάνης
Σχεδιασμός ήχου: Γιούλη Σταυροπούλου
Σχεδιασμός φωτισμών: Μαρία Μπολέτη
Κοστούμια: Καλλιόπη Κουλούρα, Νέλλη Αλιθραγκή
Δημόσιες σχέσεις: Γιώργος Κάλτσας

Χώρος: Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αγίων Ασωμάτων 6, Θησείο)
Εισιτήρια: 10 ευρώ (κανονικό), 7 (φοιτητικό/νεανικό), 5 ευρώ (ατέλειες/ανέργων)
Παραστάσεις: Από Κυριακή 15 Φεβρουαρίου & κάθε Κυριακή στις 21:20
Διάρκεια: 50 λεπτά

Η PLAYLIST ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΜΠΟΥΖΑΝΗ

1. Πόσο Σ’αγαπώ – Χάρις Αλεξίου
2. Τίποτα δεν πάει χαμένο – Αλεξίου, Μάλαμας, Ιωαννίδης
3. Κι όσα μαζί δεν ζήσαμε – Θωμάς Φώτης
4. Κάτσε καλά – Θωμάς Φώτης
5. Μικρή Θεά – Αντώνης Βάμβουκας
6. Μαμά γερνάω – Τάνια Τσανακλίδου
7. Μοίρες – Τάνια Τσανακλίδου
8. Δε Λες Κουβέντα – Σωτηρία Μπέλλου
9. Πόσο λυπάμαι – Σοφια Βέμπο
10. Αυτή η νύχτα μένει – Δήμητρα Παπίου
11. Εμένα οι φίλοι μου – Magic de Spell
12. With or Without you – U2
13. Je suis malade – Lara Fabian
14. Roads – Portishead
15. Back To You – Brett Anderson