Συνεντευξη [Q&A] με τον Ανδρεα Παπαδημα

Aνδρέα, σε καλωσορίζουμε στο Sin Radio! Η μουσική πώς προέκυψε στη ζωή σου;

Δεν ξέρω αν προέκυψε… Νομίζω ότι απλά αντιλήφθηκα την παρουσία της μέσα μου κάποια στιγμή και ασχολήθηκα μαζί της, καλλιεργώντας την και γνωρίζοντάς την καλύτερα, όσο ερχόταν στην επιφάνεια. Και όσο τη σέβομαι, τόσο μου αφήνεται και κερδίζω πράγματα σε πνευματικό επίπεδο. Όλη αυτή η διαδικασία που περιγράφω δεν τελειώνει ποτέ. Ακόμα συνεχίζεται και νομίζω θα συμβαίνει για πάντα. Αυτό είναι και το μαγικό της υπόθεσης.

Νέα τραγούδια «Μη με ρωτάς αν είναι έρωτας» και «Συνήθως». Πες μας λίγα λόγια.

Είμαι πολύ υπερήφανος για τα δύο πρώτα μου τραγούδια! Είμαι απόλυτα ταυτισμένος, τόσο με τους στίχους, όσο και με το μουσικό ύφος των κομματιών. Δεν ήταν τυχαία η επιλογή μου, όπως δεν ήταν τυχαία και η ‘συνάντησή’ μας με την Λία Βίσση, ως συνθέτρια, και με την Ελένη Ξένου, ως στιχουργό. Είναι από αυτές τις συνεργασίες που προκύπτουν αβίαστα και αυθόρμητα και χάρηκα πολύ που ξεκίνησε έτσι το πρώτο μου δισκογραφικό βήμα. Τα τραγούδια είναι πολύ αντιπροσωπευτικά της ψυχοσύνθεσής μου και με γοήτευσε που είναι γραμμένα από δύο γυναίκες καλλιτέχνιδες και τα ερμήνευσε ένας άνδρας. Είχε κάποιο ενδιαφέρον όλο αυτό καθώς προσέγγιζα αρχικά τα κομμάτια.

Από πού μπορούμε να τα προμηθευτούμε;

Προς το παρόν τα δύο αυτά κομμάτια διατίθενται ψηφιακά στο: http://www.cdbaby.com/Artist/AndreasPapadimas και φυσικά θα συμπεριλαμβάνονται στον επερχόμενο ολοκληρωμένο δίσκο μαζί με τα υπόλοιπα νέα τραγούδια.

Ποια είναι η μουσική σου ιδεολογία;

Να ξέρουμε τον λόγο για τον οποίο ασχολούμαστε με τη μουσική, για να μπορούμε να έχουμε ξεκάθαρο στόχο. Δεν μπορεί η ανάγκη για την προβολή μας να μπερδεύεται με την ανάγκη για έκφραση, όπως δεν μπορεί το μεράκι της δημιουργίας να συνδέεται με κερδοσκοπικούς σκοπούς. Αγαπώ τη μουσική, σημαίνει αφήνω ελεύθερο το πνεύμα μου να συνδεθεί με ανώτερες καταστάσεις και μετά απλά αποτυπώνω την αλήθεια μου. Και όποιον δέκτη αγγίξει αυτό, τον άγγιξε. Δεν είναι απαραίτητο να παρεμβαίνει και η ματαιοδοξία σε όλη αυτή τη μαγική διαδικασία, γιατί μετά ξεφεύγουμε από αυτό που λέγεται τέχνη.

Ποια είναι η γνώμη σου για τις ταμπέλες που μπαίνουν στη μουσική;

Δεν είναι ωραίο να μπαίνουν ταμπέλες, γιατί η μουσική είναι ελεύθερη και δεν περιορίζεται. Όμως υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα από το ένα ύφος μουσικής στο άλλο, που δεν μπορείς να μην προσδιορίσεις με κάποιον τρόπο αυτό που ακούς. Οπότε, μπαίνεις αναγκαστικά στη διαδικασία να το περιγράψεις με κάποιον χαρακτηρισμό (παραδοσιακό, μοντέρνο, ρόκ, λαϊκό, κ.λπ.). Αυτό κατά τη γνώμη μου δεν είναι μεμπτό. Εκείνο που είναι περίπλοκο και δημιουργεί διαχωρισμούς και στρατόπεδα, είναι το αποτέλεσμα μιας δημιουργίας που εξαρτάται από την πρόθεση των συντελεστών και την προσέγγιση. Υπάρχουν τραγούδια που φτιάχνονται μεθοδευμένα για να προκαλέσουν και για να εντυπωσιάσουν, ακουμπώντας ευαίσθητα σημεία του ακροατή, με απώτερο σκοπό να αποφέρουν κέρδος, προσελκύοντας κόσμο στα μπουζούκια. Από την άλλη, υπάρχουν τραγούδια φτιαγμένα με μεράκι και με αλήθεια που προσφέρουν τροφή σε πνευματικό επίπεδο και φυσικά απευθύνονται σε πιο πνευματικούς ανθρώπους. Ας υπάρχουν τα πάντα. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Απλά θα ήταν πιο δίκαιο να ακούγονταν τα πάντα και όχι μόνο η μία πλευρά που βολεύει το σύστημα. Έτσι θα μπορούσε ο ακροατής να επιλέξει ελεύθερα και όχι να νομίζει ότι επέλεξε ο ίδιος αυτό που ακούει. Πάντως, πιστεύω ότι υπάρχει καλό και κακό υλικό σε όλα τα είδη μουσικής και η κατάταξη σε ‘ποιοτικό’ και ‘μη ποιοτικό’, δεν είναι ποτέ ακριβής και εύστοχος.

Πιστεύεις υπάρχει χώρος για νέους καλλιτέχνες στην κρίσιμη εποχή που ζούμε; Οι συνθήκες ευνοούν κάτι τέτοιο;

Είμαστε σε μιά μεταβατική εποχή συνεχών αλλαγών και αναμφισβήτητα το καινούργιο έχει θέση μέσα σε αυτήν τη διαδικασία. Σε όλους τους τομείς. Φυσικά και στον καλλιτεχνικό χώρο είναι απαραίτητη η είσοδος νέων καλλιτεχνών, με ό,τι συνεπάγεται αυτό (νέος αέρας, νέοι ήχοι, όρεξη, κλπ). Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί έχουμε πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες της παλαιότερης γενιάς και επιβάλλεται να συνεχιστεί το έργο τους, με εξίσου ικανούς νέους καλλιτέχνες που θα ενισχύσουν τον πολιτισμό, ο οποίος κλωνίζεται σε αυτή την κρίσιμη εποχή. Οι συνθήκες είναι δύσκολες, ο χώρος έχει δυσκολέψει, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποτρέψει από την προσπάθεια. Θα ήταν ιδανικό βέβαια, αν το σύστημα βοηθούσε και στήριζε αυτή τη διαδικασία, αν μη τι άλλο… μη βάζοντας εμπόδια. Όπως και να έχει όμως, αυτός που αγαπάει αυτό που κάνει, θα προσπαθήσει και θα το υποστηρίξει, ανεξαρτήτως συνθηκών και ελευθερίας χώρου.

Ποιο είναι το καλύτερο ελληνικό τραγούδι που έχεις ακούσει τα τελευταία πέντε χρόνια;

Το τραγούδι που με συγκλόνισε όταν το άκουσα πρώτη φορά το 2014 που κυκλοφόρησε, έχει τίτλο “Δύο Ψυχές” και το ερμηνεύει η Τάνια Τσανακλίδου.

Η μουσική ανήκει στον Γιάννη Χριστοδουλόπουλο και οι στίχοι στον Γεράσιμο Ευαγγελάτο. Είναι ένα σπουδαίο κομμάτι και μουσικά και στιχουργικά και ερμηνευτικά.

Τι είναι σημαντικό στην ζωή σου;

Σημαντικό για εμένα είναι να αγαπώ και να σέβομαι τον εαυτό μου, δουλεύοντας για την εξέλιξή μου, ακολουθώντας τα όνειρά μου και το ένστικτό μου και διατηρώντας την εσωτερική μου ισορροπία. Αν συμβαίνει αυτό, τότε μπορώ να αγαπήσω και να σεβαστώ και τους άλλους ανθρώπους. Επίσης, πολύ σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι στη ζωή μου, είναι η επαφή μου με τη μουσική και γενικότερα με την τέχνη.

Πού σε πηγαίνουν τα μελλοντικά σoυ σχέδια;

Βιώνω μεγάλες εκπλήξεις τελευταία, σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στη ζωή μου, που δεν ξέρω αν μπορώ να κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια. Πάντως, στα επόμενα όνειρά μου (αφού ήδη πραγματοποιούνται κάποια), περιλαμβάνεται η εξέλιξη των βημάτων μου στον χώρο της μουσικής. Αυτός είναι ένας βασικός στόχος μου, γι’ αυτό δουλεύω πολύ πάνω σ’ αυτό, αλλά εμπιστεύομαι και τη ζωή, η οποία ξέρει πως να ανταμείβει τον καθένα για την προσπάθειά του.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΔΗΜΑ

11178545_10204260830225187_1072226469_n

Γεννήθηκε και κατοικεί στο Αγρίνιο και είναι 30 ετών. Η επαφή με τη μουσική ξεκίνησε σε ηλικία 18 ετών. Σπούδασε σύγχρονο τραγούδι, θεωρητικά μουσικής και παρακολούθησε μαθήματα πιάνου. Από το 2005 έως το 2008 στο Εθνικό Ωδείο Αγρινίου με δασκάλα τραγουδιού την Βάσω Τσαρούχη και στη συνέχεια στην Αθήνα, στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας, με δασκάλα σύγχρονου τραγουδιού την Λία Βίσση, από το 2008 μέχρι 2014 που αποφοίτησε.

Τον Απρίλιο του 2015 κυκλοφόρησε το πρώτο τραγούδι σε μουσική Λίας Βίσση και σε στίχους στίχους Ελένης Ξένου και τον Μάρτιο του 2016 ακολούθησε δεύτερο τραγούδι από τις ίδιες δημιουργούς. Τα δύο αυτά τραγούδια είναι ένας προπομπός του cd που θα ακολουθήσει.

Από τον Οκτώβριο του 2015 κάνει εκπομπή στο ραδιόφωνο και παράλληλα συμμετέχει σε site, γράφοντας σε στήλη που αφορά σε μουσική και βιβλίο.

Αυτή την περίοδο ετοιμάζει το υλικό που θα περιλαμβάνεται στο cd.

Youtube:

Σελίδες:
https://www.facebook.com/AndreasPapadimas.Singer
https://twitter.com/anpapadimas
https://plus.google.com/+AndreasPapadimas/posts