Οι μουσικές επιλογές της Νεκταρίας Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα θα σας συνοδεύσουν στην ανάγνωση της συνέντευξης.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Αγαπητή κυρία Ζαγοριανάκου, θα θέλαμε να σας καλωσορίσουμε στο ραδιόφωνό μας. Σας ευχαριστούμε για το χρόνο που μας διαθέτετε. Το νέο σας βιβλίο «Τα θεριά της Μεσογείου» είναι μια ιστορία που μας ταξιδεύει στο χρόνο, σε εποχές άλλες, μακρινές… Ο Αυγουστίνος και ο Γρηγόρης σε παράλληλες ζωές, Βενετία και Τουρκία, απαγορευμένος έρωτας.. Τι σας ενέπνευσε για τη συγγραφή αυτού του μυθιστορήματος και πόσο χρονοβόρα ή / και πολύπλοκη ήταν η σχετική έρευνα;

Καλώς σας βρήκα, σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία. H αρχική σκέψη ήταν να γράψω για τον τόπο μου τη Μάνη, από εκεί ξεκίνησα. Μα όσο περνά ο καιρός συνειδητοποιώ ότι η πραγματική πηγή έμπνευσης ήταν ένα νανούρισμα που μου τραγουδούσε η μάνα μου όταν ήμουνα μικρή.

«Κοιμήσου και παρήγγειλα στην Πόλη τα προικιά σου,
Στη Βενετιά τα ρούχα σου και τα διαμαντικά σου…»

Μέσα σε δυο σειρές ο σοφός λαός κλείνει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής ιστορίας, μιλά για τη μητέρα Πόλη, την Κωσταντινούπολη και την κόρη που μεγάλωσε κάτω από τα φτερά της μάνας και έγινε η παντοδύναμη θαλασσοκράτειρα. Στη Βενετία κατέφυγαν πολλοί Έλληνες μετά την άλωση της Πόλης και εκεί δεν προσπάθησαν μόνο να επιβιώσουν μα κατάφεραν να διακριθούν και να δημιουργήσουν μια από τις μεγαλύτερες αδελφότητες.

Όσο αφορά το χρόνο της έρευνας ήταν αρκετός μα θεωρώ τον εαυτό μου εξαιρετικά τυχερό που μένω σε μια πόλη που έχει ένα τόσο καλό Πανεπιστήμιο και με μια εξαιρετική βιβλιοθήκη, η οποία έχει πραγματικούς θησαυρούς, παλιές εκδόσεις βιβλίων αλλά και διδακτορικές διατριβές πάνω στα συγκεκριμένα θέματα. Για να μπορέσω να αποτυπώσω στο βιβλίο την εποχή που περιγράφω έπρεπε να μάθω για αυτή, να διαβάσω. Επίσης για να μάθω τις σχέσεις των Ελλήνων με τους Βενετούς, τόσο στη Βενετία όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα, κυρίως στην Κρήτη και στη Μάνη.

Τι σας ώθησε στη συγγραφή; Ήταν ένα χόμπι που ωρίμασε στο χρόνο ή μια εσωτερική ανάγκη έκφρασης που βρήκε το κατάλληλο μέσο διοχέτευσής της;

Πάντα μου άρεσε να γράφω, απλά ήρθε η κατάλληλη στιγμή και η αγάπη μου αυτή για τη συγγραφή βρήκε τον κατάλληλο χρόνο και χώρο για να βγεί προς τα έξω.

Υπάρχει αγαπημένο και λιγότερο αγαπημένο στάδιο κατά τη συγγραφική διαδικασία που ακολουθείτε – από την πρώτη λέξη στο χαρτί έως ότου πάρετε το πρώτο αντίτυπο στα χέρια σας;

Η αρχή. Όταν ξεκίνησα την έρευνα για το βιβλίο, ήταν αρκετές οι ώρες που πέρασα ψάχνωντας, διαβάζοντας στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Όταν διάβαζα το βιβλίο της Αλεξάνδρας Κραντονέλλη, Ιστορία της πειρατείας, ή το βιβλίο του Frederick Lane, Βενετία η Θαλασσοκράτειρα, ένιωθα απερίγραπτη χαρά γιατί ανακάλυπτα έναν καινούργιο κόσμο για μένα, τελείως διαφορετικό από τα ιατρικά συγγράμματα. Όταν τέλειωσε το βιβλίο ένιωσα και λίγο θλίψη, γιατί γράφοντας μια ιστορία τη ζεις, αγωνιάς με τους ήρωες κι όταν βάζεις την τελευταία τελεία νιώθεις ένα κενό, κάτι σου λείπει.

Ο Έλληνας διαβάζει σήμερα; Είναι τέτοιες οι εποχές και οι καταστάσεις που βιώνουμε που μας προκαλούν απαισιοδοξία και ίσως και παραίτηση. Πόσο μπορεί να βοηθήσει το διάβασμα, στο να επαναπροσδιορίσουμε κάποια πράγματα ή έστω να αποδράσουμε από την καθημερινότητα;

Οι στατιστικές που διαβάζω λένε πως όχι εγώ όμως δεν θέλω να το πιστέψω. Ακριβώς επειδή βιώνουμε δύσκολες εποχές πρέπει να επιστρέψουμε τρέχοντας στα βιβλία. Οι άνθρωποι στις μέρες μας επαναπροσδιορίζονται, πιστεύω ότι αρχίζουν να εκτιμούν τη ζωή με διαφορετικό τρόπο, να συνειδητοποιούν τι ακριβώς έχει αξία. Η μόρφωση κοινωνική, πνευματική, ηθική βοηθά τον άνθρωπο να ολοκληρωθεί.

Δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να αποδράσουμε από την καθημερινότητα, πρέπει να φτιάξουμε μια καινούργια καθημερινότητα. Μέσα από το διάβασμα ο άνθρωπος αποκτά κρίση, αντίληψη, λογική αποκτά δημιουργική σκέψη ώστε να αντιμετωπίσει τα πρόβλήματά του και να δώσει ο καθένας από εμάς τις δικές του λύσεις στη ζωή του. Η παραίτηση, η απαισιοδοξία κρατούν τον άνθρωπο στάσιμο, τον κάνουν παθητικό. Πιστεύω ότι ο καθένας από εμάς πρέπει να ψάξει μέσα του για όλα εκείνα που μπορούν να τον βοηθήσουν ώστε να αρχίσει να ελπίζει ξανά, να αρχίσει να ονειρεύεται ξανά. Και όλα ξεκινούν από το μέσα μας.

Εάν ανατρέξουμε στην ιστορία θα δούμε ότι δύσκολες καταστάσεις ωθούσαν τους ανθρώπους στη δημιουργία. Και θα σας φέρω για παράδειγμα κάτι που διάβασα όσο έκανα την έρευνα για το βιβλίο μου. Κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Χάνδακα, όταν οι Βενετοί πολεμούσαν με τους Οθωμανούς για το Χάνδακα, το Ηράκλειο δηλαδή, μέσα στην πολιορκημένη πόλη ανέβαζαν θεατρικές παραστάσεις, έγραφαν ποιήματα, δοκίμια κι έξω από τα τείχη τους ο πόλεμος βαστούσε καλά.

Ποιο μέσο χρησιμοποιείτε για τη συγγραφή των βιβλίων σας; Παραδοσιακό χαρτί και στυλό ή τον υπολογιστή;

Τον υπολογιστή.

Είστε fan της τεχνολογίας, από την απλή χρήση του Internet – και κατ’ επέκταση των social media – έως και τα βιβλία σε ηλεκτρονικές εκδόσεις (e-books);

Στην εποχή που ζούμε η τεχνολογία είναι ένα απαραίτητο, αποτελεσματικό εργαλείο δουλειάς, τώρα όσο αφορά τα βιβλία ναι διαβάζω ιατρικά e-books, τις περισσότερες ιατρικές δημοσιεύσεις τις διαβάζω σε ηλεκτρονική μορφή μα όταν έρχεται το θέμα της λογοτεχνίας, της ποίησης εκεί επιστρέφω στις κλασσικές εκδόσεις.

Θέλω να έχω το βιβλίο τυπωμένο στα χέρια μου, να σημειώσω κάτι που μου έκανε εντύπωση με μολύβι, να τσακίσω τη σελίδα που σταμάτησα το διάβασμα, να μυρίσω τα φύλλα του χαρτιού και πιστεύω ότι δε θα αλλάξω ποτέ σε αυτό!

Ποια είναι η σχέση σας με τη μουσική; Έχετε κάποιο αγαπημένο είδος; Σας συνοδεύει στη συγγραφή ή προτιμάτε την απόλυτη ησυχία κατά τη δημιουργική διαδικασία;

Σχέση μεγάλης αγάπης και εξάρτησης. Δε θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου δίχως μουσική. Μου αρέσουν τα πάντα αλλά έχω και μια αδυναμία στην κλασσική μουσική. Γράφω πάντα ακούγοντας μουσική, κυρίως ορχηστρικά μουσικά κομμάτια δίχως λόγια, η μουσική δεν με αποσπά ίσα-ίσα με βοηθά να συγκεντρώνομαι.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Νεκταρία Ζαγοριανάκου-Μακρυδήμα γεννήθηκε στη Σπάρτη. Μεγάλωσε στην Αθήνα και σπούδασε ιατρική στη Ρώμη. Ειδικεύτηκε στην κυτταρολογία και αναγορεύτηκε διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το πρώτο της βιβλίο Γνωριμία… με το Ζαγόρι εκδόθηκε το 2010. Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο αγοριών και ζει στα Ιωάννινα.

Προσωπική σελίδα της συγγραφέως εδώ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “ΤΑ ΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ”

Γεννήθηκε στη Μάλτα και τον λένε Αυγουστίνο.

Γεννήθηκε στη Μάνη και τον λένε Γρηγόρη.

Και οι δύο την ίδια νύχτα πήραν την πρώτη τους ανάσα, κάτω απ’ τα ίδια αστέρια, το 1645, τότε που ξέσπασε κι ο πόλεμος ανάμεσα στους Βενετούς και τους Τούρκους για την Κρήτη, για τον Χάνδακα. Δυο φαινομενικά άσχετοι μεταξύ τους άνθρωποι, δεμένοι όμως με μια αόρατη αλυσίδα.

Και μια Βενετσιάνα καλλονή γεννημένη από Κρητικό πατέρα.

Ακολουθώντας τις περιπέτειες της ζωής τους μπαρκάρουμε με ατρόμητους Μανιάτες πειρατές, μπαίνουμε σε μεγαλόπρεπα βενετσιάνικα παλάτια, κλεινόμαστε σε σκοτεινά μπουντρούμια της Πόλης και καιγόμαστε στη φλόγα ενός απαγορευμένου έρωτα.

Τα θεριά της Μεσογείου σας καρτερούν! Έχετε το θάρρος να ακολουθήσετε; Να δείτε και να νιώσετε;

Πατήστε εδώ ή στο Logo των εκδόσεων κάτωθι, για να κάνετε Like στη σελίδα των Εκδόσεων Ωκεανίδα!

Η PLAYLIST ΤΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΑΣ ΖΑΓΟΡΙΑΝΑΚΟΥ-ΜΑΚΡΥΔΗΜΑ

1. Το βαλς των χαμένων ονείρων – Μάνος Χατζιδάκις
2. Κύματα – Σταμάτης Σπανουδάκης
3. Θάλασσα – Σταμάτης Σπανουδάκης
4. Ξαφνικός έρωτας – Σταμάτης Σπανουδάκης
5. Η μπαλάντα του Ούρι – Μάνος Χατζιδάκις
6. Caruso – Lucio Dalla
7. Con te partiro – Andrea Bocelli
8. Καθρεφτίζω το νου – Ελευθερία Αρβανιτάκη
9. Πανσέληνος – Χάρις Αλεξίου
10. Να μ’ αγαπάς – Τρίφωνο
11. Σ’ ακολουθώ – Βασίλης Παπακωσταντίνου
12. Το βαλς του γάμου – Ελένη Καραίνδρου​​
13. Πόσο πολύ σ’ αγάπησα – Χρήστος Θηβαίος
14. Οι χαρταετοί (ορχηστρικό) – Μίκης Θεοδωράκης
15. Το πεπρωμένο – Γιώργος Νταλάρας