Οι μουσικές επιλογές του Γιώργου Ταμπάκη θα σας συνοδεύσουν στην ανάγνωση της συνέντευξης.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Σας καλωσορίζουμε στο Sin Radio, κ. Ταμπάκη. ‘Lifeline / Hymn to Gaia’ ο τίτλος της μουσικοχορευτικής performance που θα παρουσιάζεται στο Χώρο Τέχνης ‘14η Μέρα’ από τις 16 Οκτωβρίου. Με έμπνευση τη Γαία, το έργο μάς καλεί να σκεφτούμε για κάποια κύρια διαχρονικά θέματα, όπως η ζωή και ο χρόνος, και όπως αυτά εξελίσσονται και αξιοποιούνται μέσα από την έννοια της Δημιουργίας. Με ποια κριτήρια επιλέξατε αυτή τη θεματολογία και κατά πόσο ήταν μια εσωτερική σας ανάγκη έκφρασης;
Η επιλογή της θεματολογίας έγινε πράγματι με βάση την ανάγκη μου να εξωτερικεύσω προβληματισμούς και ερωτήματα που με απασχολούσαν έντονα τα τελευταία χρόνια και που είχαν και έχουν σε μεγάλο βαθμό να κάνουν με την σύγκρουση που υπήρχε μέσα μου. Από τη μία μεριά, η κοινωνική πραγματικότητα των τελευταίων ετών με τις ισοπεδωτικές αλλαγές της που με επηρέαζε συναισθηματικά και από την άλλη, ένα ασυγκράτητο συναίσθημα που αδιαφορώντας για την πραγματικότητα αυτή, ήθελε να εκφράσει την δική του οπτική για την ζωή. Την οπτική της δημιουργίας, της δημιουργικότητας, του απροσδόκητου, του βιώματος της ροής των γεγονότων και των στιγμών, έξω και πέρα από τις συνθήκες που επικρατούσαν. Η καταπληκτική αυτή διαδικασία βρήκε την έκφρασή της στην “σύλληψη” του θέματος και των εικόνων που ήθελα να δώσω. Εικόνες που χαρακτηρίζονται από την ποιητική τους προσέγγιση για την ζωή.
Η παράσταση μάς συστήνεται μέσα από τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή». Είναι ένα σαφές μήνυμα ελπίδας για τη ζωή, αλλά είναι επιλογή του κάθε ανθρώπου πώς θα επιλέξει να τη διαχειριστεί και κατά πόσο θα εκτιμήσει την αξία της. Σε μια εποχή που τα γεγονότα μπορούν να ξεπεράσουν τη φαντασία μας και η αξία της ανθρώπινης ζωής δοκιμάζεται, κατά περίπτωση, με ποιο τρόπο προσπαθήσατε να αποδώσετε την έννοια των διαφόρων σταδίων της Δημιουργίας, ώστε να βοηθηθεί ο θεατής, επανεκτιμώντας την αξία της ύπαρξής του;
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Για κάποιο λόγο, σε τέτοιες έντονες εποχές σαν αυτή που ζούμε υπάρχει μία κινητικότητα σε όλους μας και ιδιαίτερα στην Τέχνη. Το “lifeline/hymn to gaia” επηρεάστηκε από τον τρόπο που “είδαν” τη ζωή, άνθρωποι που τα κείμενά τους έμειναν στην Ελληνική και παγκόσμια πολιτιστική (και όχι μόνο) ιστορία. Η περιγραφή από τον Ησίοδο της Γαίας, Θεάς της Δημιουργίας, τα “κεριά” του Καβάφη, η Ασκητική του Καζαντζάκη, είναι παραδείγματα μιας διαφορετικής οπτικής για τη ζωή όπως έλεγα πιο πάνω. Ο κάθε ένας που έρχεται σε επαφή με κείμενα τέτοιας ομορφιάς, μπορεί να κάνει τις δικές του αναγωγές στην δική του πραγματικότητα και βέβαια να “εμπνευστεί” στην καθημερινότητά του. Κατά την γνώμη μου, η φράση του Καζαντζάκη στην οποία αναφερθήκατε καθώς και πολλές άλλες μέσα στην Ασκητική, έχουν να κάνουν με την ενεργητική μας προσέγγιση στη ζωή και ταυτόχρονα με την γνώση μας ότι η προσέγγιση αυτή πρέπει να γίνει στον περιορισμένο χρόνο που έχουμε. Στην παράσταση, ακολουθούμε μία δομή που βασίζεται στην παραπάνω περιγραφή και ενώ το “απόκοσμο” στοιχείο είναι ζωντανό σε πολλές σκηνές, επιλέγουμε να εστιάσουμε στο “φωτεινό διάστημα”. Εκεί μπαίνουν στοιχεία με πολλές και διαφορετικές προεκτάσεις που δεν θα αποκαλύψω για να μην χαλάσω την έκπληξη.
Πολύς κόσμος βιώνει μια αρκετά δύσκολη περίοδο, κυρίως σε οικονομικό επίπεδο, και χρειάζεται να «ξεφύγει» και ίσως να επαναπροσδιορίσει τα [πραγματικά] σημαντικά θέματα της ζωής του. Πιστεύετε ότι η παράσταση ‘Lifeline / Hymn to Gaia’ είναι ένας τρόπος «απόδρασης» για τον μέσο θεατή, αλλά και μια πρόσκληση για εμβάθυνση στην ουσία του «είναι» του;
Πιστεύω ότι η παράσταση είναι κατανοητή από παιδιά, έφηβους, ενήλικες και σίγουρα είναι ένας τρόπος “απόδρασης” από την κουραστική και στυγνή καθημερινότητα. Παρουσιάζουμε ένα αποτέλεσμα που “μιλάει” για την ομορφιά και την “μαγεία”, μέσω του ήχου και της κίνησης. Τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται η παράσταση και ο τρόπος που τα χειριζόμαστε προτείνουν την άποψή μας για τα “πράγματα”. Ο θεατής καλείται -εφ’ όσον το επιθυμεί- να “αφεθεί” στην ροή της παράστασης και να “στοχαστεί” πάνω σε αυτά που βλέπει, ακούει και αισθάνεται, κρατώντας ότι νιώθει ότι τον αφορά.
Μία performer, μία σοπράνο και δύο μουσικοί βρίσκονται επί σκηνής και χρησιμοποιούν στοιχεία από τον σύγχρονο χορό, το χοροθέατρο, το λυρικό τραγούδι, την όπερα και την σύγχρονη ευρωπαϊκή μουσική. Η μουσική και ο χορός μάς «μιλούν». Πόσο ποιο αποτελεσματική είναι η μη λεκτική επικοινωνία στην έκφραση συναισθημάτων και νοημάτων, όχι μόνο στη σκηνή, αλλά και στην καθημερινή ζωή;
Τις περισσότερες φορές, οι λέξεις και τα λόγια που χρησιμοποιούμε δεν λένε την αλήθεια, άλλες φορές παρουσιάζουν φλυαρία, αδυναμία στην έκφραση κ.α. Στις σχέσεις των ανθρώπων, δεν είναι πολλές οι στιγμές που μπορούν να αποδώσουν κάτι ξεκάθαρα. Η γλώσσα του σώματος, εκτός του ότι πολύ δύσκολο να “κρύψει” αυτό που αισθάνεται ο άνθρωπος, μπορεί και περιγράφει συναισθήματα και λεπτές αποχρώσεις τους με πολύ ανάγλυφο τρόπο. Στο “lifeline/hymn to gaia”, η κίνηση σε όλες τις εκφράσεις και τις εκφάνσεις της είναι πολύ πιο κατάλληλη από τις λέξεις ή τους στίχους στο να μεταφέρει αυτό που το συναίσθημα θέλει να πει. Αναπτύσσεται έτσι ένα είδος επικοινωνίας μεταξύ του group και του κοινού, που αφήνει στον θεατή περισσότερο χώρο για να αισθανθεί, παρά να εκλογικεύσει και να “κλειστεί” σε σκέψεις. Από την δική μου πλευρά, ως μουσικός βρίσκω φοβερά ενδιαφέρον και προκλητικό καλλιτεχνικά να συνθέτω και να αυτοσχεδιάζω πάνω στην σωματική κίνηση και έκφραση.
Μιλήστε μας για την ομάδα ‘Gaia Art Group’. Πώς γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας της και πώς καταφέρνετε να διατηρείτε τις ισορροπίες στις σχέσεις των μελών της;
Όταν είχα ξεκάθαρη την ιδέα και την δομή της παράστασης, ήρθα σε επαφή με την χορεύτρια Ηώ Αντωνοπούλου Κυριακίδου, την σοπράνο Λητώ Μεσσήνη και τον τσελίστα Σταύρο Παργινό. Είχα ακούσει τα καλύτερα και για τους τρεις και είχα εντυπωσιαστεί από την καλλιτεχνική τους πορεία και το εύρος των ικανοτήτων/δυνατοτήτων τους. Ήθελα να συνεργαστώ με ανθρώπους που θα μπορούσαν να ξεπεράσουν την πεπατημένη και να παράγουν κάτι πηγαίο. Στις συναντήσεις αυτές γεννήθηκε το Gaia Art Group και μπήκε σε πρακτική βάση η προετοιμασία της παράστασης. Η φιλία αναπτύχθηκε αστραπιαία μεταξύ μας και βρισκόμαστε συχνά συζητώντας τα νέα μας. Μια φιλία που διέπεται από σεβασμό και εκτίμηση σε ανθρώπινο και καλλιτεχνικό επίπεδο. Η επαφή αυτή γεννά μία έντονη δυναμική στις πρόβες, στις παραστάσεις, στον τρόπο που δουλεύουμε. Όλα τα παραπάνω ισχύουν στον μέγιστο βαθμό και για την νεότερη συνεργάτιδά μας, την εξαιρετική σοπράνο και ηθοποιό Μαριλένα Χρυσοχοΐδη. Η Μαριλένα “έδεσε” με την ομάδα από την πρώτη μας συνάντηση και ήταν σαν να γνωριζόμασταν καιρό. Η ισορροπία μεταξύ των 5 μελών του Gaia Art Group ήρθε με φυσικό τρόπο ως αποτέλεσμα των σχέσεών μας. Αυτή είναι και η έννοια της “χημείας” μεταξύ μας.
Θα θέλαμε να μας πείτε λίγα λόγια για το cd σας ‘Inter Mundos’, που κυκλοφόρησε φέτος, αλλά και για τα σχήματα ‘Giorgos Tabakis trio’ και ‘The Multiverse ensemble’. Πόσο δύσκολη είναι η δισκογραφία στην Ελλάδα σήμερα;
Το cd “Inter Mundos” είναι η πρώτη δουλειά που ηχογράφησα με το trio που φτιάξαμε το 2013. Στο κοντραμπάσο είναι ο Στάθης Παρασκευόπουλος και στα ντραμς και κρουστά ο Παναγιώτης Κοκκίνης. Το σύνολο των 7 συνθέσεων του cd είναι μία προσωπική άποψη για ένα modern jazz trio ευρωπαϊκής αισθητικής με βάση την 7χορδη κιθάρα. Ηχογραφήθηκε τον Σεπτέμβρη του 2014 στο “Συν Ένα” studio και εκδόθηκε τον Μάη του 2015 από την εταιρία Ekfrassis Productions του κιθαρίστα/συνθέτη Κώστα Ηλιάδη. Από τότε έχω συμμετάσχει στην δημιουργία αρκετών μουσικών σχημάτων που καλύπτουν καλλιτεχνικά διαφορετικές πλευρές μου και μου δίνουν την ευκαιρία να συνθέτω με διαφορετικές προσεγγίσεις. Αυτά είναι τα: Giorgos Tabakis Trio, Solar group, The Multiverse ensemble, Impulse trio, Giorgos Tabakis/Stavros Parginos Duet. Το κάθε ένα προσεγγίζει την ευρύτερη jazz με τον δικό του διαφορετικό τρόπο. Ευτυχώς για μένα, έχω πραγματικούς συν-εργάτες που μαζί ψάχνουμε και πειραματιζόμαστε στη μουσική δίνοντας χρώμα στην ημέρα μας, όπως (εκτός από τον Στάθη και Παναγιώτη) οι Σταύρος Παργινός, Λουκάς Καλαντζάκος και ο αδερφός μου Αχιλλέας Ταμπάκης. Υπάρχει αρκετό νέο υλικό που θα αρχίσει να ηχογραφείται σύντομα. Η δισκογραφία στην Ελλάδα είναι μια δύσκολη υπόθεση. Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, η κρίση στην αγορά των cd-δισκοπωλείων-εταιριών έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα και πλέον είναι δύσκολο να κάνει κάποιος μία πολύ καλή παραγωγή, καθώς θέλει αρκετά χρήματα. Αυτό δημιουργεί ιδιαίτερες δυσκολίες στους μουσικούς, αλλά ταυτόχρονα είναι σημαντική υπόθεση και ζωτικό στοιχείο μίας μουσικής πορείας. Οπότε, ο καθένας καλείται διαρκώς να βρίσκει τρόπους για να ξεπερνά τις δυσκολίες αυτές και να προχωρά στην κατεύθυνση της πορεία που έχει επιλέξει.
Κλείνοντας, θα θέλαμε τη γνώμη σας για τα social media και την τεχνολογία γενικότερα. Αν και κατά πόσο την αξιοποιείται στην τέχνη σας, αλλά και στην καθημερινότητά σας.
Τα λεγόμενα social media είναι πλέον μία πραγματικότητα στην σημερινή ζωή. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την δύναμή τους και την ταχύτητα με την οποία “κινούν” τον κόσμο. Στον καλλιτεχνικό χώρο όπως ξέρετε, παίζουν τεράστιο ρόλο και έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσε η τέχνη μέχρι πριν κάποια χρόνια, τουλάχιστον όσον αφορά την προώθησή της. Προσωπικά τα χρησιμοποιώ λίγο και αυτό με αυξομειώσεις κατά περίπτωση και ανα περίοδο, έχοντας σχέση πάντα με την δουλειά μου και νιώθω πως με βοηθούν σε διάφορα επίπεδα. Έχω όμως συνεργάτες που γνωρίζουν να χειρίζονται τα social media και γενικότερα την τεχνολογία σε υψηλό επίπεδο και χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσα να δημιουργήσω και να γνωστοποιήσω πολλά από τα projects που συμμετέχω. Παρ’ όλο που η τεχνολογία χρησιμοποιείται από την σύγχρονη τέχνη σε πολύ μεγάλο βαθμό, είναι ζήτημα του κάθε καλλιτέχνη να βρει σε τί εύρος και με ποιόν τρόπο θα την χρησιμοποιήσει αν βέβαια επιλέξει να το κάνει. Μουσικά, την χρησιμοποιώ ως το σημείο που αισθάνομαι ότι με βοηθά και με διευκολύνει να εκφράσω αυτό που αισθάνομαι κάθε φορά, μέσω της δυνατότητας που μου δίνει στο να παράγω τον ήχο που επιθυμώ, ειδικά στις ζωντανές παρουσιάσεις και συναυλίες. Η μελέτη μου όμως πάνω στην τεχνική, την σύνθεση, τον πειραματισμό και τον αυτοσχεδιασμό καλύπτεται σε πολύ μεγάλο ποσοστό από τον φυσικό ήχο μιας κιθάρας.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΑΜΠΑΚΗ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε κλασσική κιθάρα με τον συνθέτη Κώστα Ηλιάδη και ανώτερα θεωρητικά, jazz κιθάρα, jazz αρμονία, συνθετικές προσεγγίσεις, αυτοσχεδιασμό με τον συνθέτη Ανδρέα Γεωργίου. Μελέτησε κλασσικό πιάνο και φωνητική με την Κων/να Μάτζιαρη, ενώ πειραματίστηκε με έγχορδα (sitar, sarod) και πνευστά (didjeridoo, tibetan horn). Είναι επικεφαλής των σχημάτων Gaia art group, Giorgos Tabakis trio, The Multiverse ensemble. Δισκογραφία: Inter Mundos (2015)/Giorgos Tabakis trio.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Gaia Art Group
Lifeline / Hymn to Gaia
Από τις 16 Οκτωβρίου στο Χώρο Τέχνης 14η Μέρα!
Για περιορισμένες παραστάσεις!
«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο.Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.»
Νίκος Καζαντζάκης
Το Gaia Art Group παρουσιάζει για περιορισμένες παραστάσεις την μουσικοχορευτική performance Lifeline/Hymn to Gaia από την Παρασκευή 16 Οκτωβρίου και κάθε Παρασκευή έως και τις 18 Δεκεμβρίου στον Χώρο Τέχνης 14η Μέρα.
Μία performer, μία σοπράνο και δύο μουσικοί επί σκηνής – χρησιμοποιώντας στοιχεία από τον σύγχρονο χορό, το χοροθέατρο, το λυρικό τραγούδι, την όπερα και την σύγχρονη ευρωπαϊκή μουσική – εξιστορούν την γέννηση και την πορεία του ανθρώπου, την αισθησιακή σχέση του με την φύση, τις προεκτάσεις των σκέψεων και ερωτημάτων που τον απασχολούν και γίνονται συνοδοιπόροι στο ταξίδι του στη ζωή.
Το έργο, εμπνευσμένο από την αρχέγονη μορφή της Γαίας, αποδίδει έναν ύμνο στη Δημιουργία, αποτυπώνοντας βασικές στιγμές της: την Αρχή, την αντίληψη του πεπερασμένου χρόνου, την ανάγκη της κατανόησης και της αποδοχής της ροής των πραγμάτων…
Πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις συναντούν ευφάνταστες χορογραφίες σύγχρονου χορού ζωντανά επί σκηνής, δημιουργώντας μία ιδιαίτερη σύνδεση ανάμεσα στον ήχο και την κίνηση. Η πρώτη εκδοχή της παράστασης των Gaia Art Group παρουσιάστηκε με επιτυχία για πέντε μόλις παραστάσεις στο Beton 7 την περυσινή θεατρική περίοδο εντυπωσιάζοντας με την πρωτότυπη προσέγγιση της σκηνικής πράξης που προτείνει.
Η ταυτότητα της παράστασης
Κιθάρες/didjeridoo/μουσική/σύνθεση/σύλληψη: Γιώργος Ταμπάκης
Χορογραφίες/performance: Ηώ Α.Κ.
Τραγούδι/φωνητικά: Λητώ Μεσσήνη (Α’ διανομή) / Μαριλένα Χρυσοχοϊδη (Β’ διανομή)
Τσέλο: Σταύρος Παργινός
Gaia Art Group
Το Gaia art group είναι ένα καλλιτεχνικό σχήμα που φέρνει κοντά το σύγχρονο χορό, τη μοντέρνα μουσική και τον αυτοσχεδιασμό, ως μέσα έκφρασης συναισθημάτων, νοημάτων και εικόνων. Η θεματολογία επιλέγεται συλλογικά και μέσα από την ζωντανή συνύπαρξη των στοιχείων αυτών προκύπτουν οι συνθήκες συντονισμού κίνησης και ήχου, εκφράζοντας τα νοήματα και τα συναισθήματα που οι καλλιτέχνες θέλουν να επικοινωνήσουν.
Τα υπόλοιπα μέλη του Gaia Art Group
Ηώ Αντωνοπούλου Κυριακίδου. Χορογράφος και χορεύτρια κλασσικού, σύγχρονου και νεοκλασσικού χορού. Απόφοιτος της Επαγγελματικης Σχολης Χορού Άννα Πέτροβα και της Επαγγελματικής Σχολής Χορού της Ρώμης D.A.F. (Dance Arts Faculty). Συμμετοχές σε ομάδες χορού και χορευτικά project με κλασσικό και πρωτότυπο ρεπερτόριο από το 2006 σε Αθήνα, Ρώμη, Νεα Υόρκη και Λονδίνο (σε μαθητικό και επαγγελματικό πλαίσιο). Η συνεργασία της με το Gaia Art Group ξεκίνησε το 2014.
Λητώ Μεσσήνη. Υψίφωνος. Απόφοιτος του Ωδείου Αθηνών και του Στούντιο Όπερας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Συνεργασίες με ΕΛΣ, Καμεράτα, Συμφωνική Ορχήστρα Δήμου Αθηναίων, Linbury Theatre at ROH. Μόνιμη συνεργάτις των ομάδων λυρικού θεάτρου Ραφή και The Medium Project. Δισκογραφία με τους Opera Chaotique. Συνεργάζεται με το Gaia Art Group από το 2014.
Μαριλένα Χρυσοχοϊδη. Διπλωματούχος λυρικού τραγουδιού (μονωδίας) και απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης. Παίζει πιάνο και σαντούρι. Έχει συνεργαστεί με την Εθνική Λυρική Σκηνή, την Καμεράτα, τον καλλιτεχνικό οργανισμό Cuore Per Arte, την Orchestra Mobile, τη θεατρική ομάδα Sunny-T, το Θέατρο Τέχνης κ.α
Σταύρος Παργινός. Συμμετοχές στην Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (2003-2007): Όπερες Σαμψών και Δαλιδά, Ναμπούκο, Οθέλλος, Παλιάτσοι, La Grande Macabre. Συμμετοχές: Ορχήστρα Μπαλλέτου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (2007-2008), Ορχήστρα Ποικίλης Μουσικής της Ε.Ρ.Τ. – 2008 (Δημήτρης Παπαδημητρίου , Ηλίας Ανδριόπουλος), Ορχήστρα Εναρμόνια (Γιώργος Χατζηνάσιος-2005), Συμφωνική Ορχήστρα της Ε.Ρ.Τ. στο γκαλά όπερας του Jose Carreras / Θέατρο Ηρώδου Αττικού (2009) Έπαιξε ως ηθοποιός και μουσικός στις θεατρικές παραστάσεις: Ορέστης (του Γιάννη Ρίτσου) / Θίασος Επωδός (2009), Η κακομοίρα της Νάπολι / Θέατρο Επί Κολωνώ (2012), Mein Komplex / Θέατρο Άλμα (2013-2014).
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
16 Οκτωβρίου – 18 Δεκεμβρίου 2015
Κάθε Παρασκευή στις 21:30
Χώρος Τέχνης 14η μέρα, Καλλιρόης 10
Τιμή εισιτηρίου: 10€, 8€ (Φοιτητικό / Ανέργων)
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΘΕΣΕΩΝ, ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣIΤΗΡΙΩΝ
Τηλ. Επικοινωνίας / Κρατήσεων: 210 9210077, 6974720599
Facebook: www.facebook.com/GaiaArtGroup.facebook.com/GaiaArtGroup
Η PLAYLIST ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΑΜΠΑΚΗ
- Waterwheel – Oregon
- Valsa sem nome – Baden Powell
- 2 violoes – Egberto Gismomti
- Lotus feet – John Mclaughlin
- Hungry ghost – Melhiana
- Seven days of falling – E.S.T.
- Aqa zan – Renaud Garcia Fons
- If – Ralph Towner
- Endless – Keith Jarrett
- Twelve Moons – Jan Garbarek
- Entre dos aguas – Paco de lucia