Συνεντευξη [Q&A] με την Πολυτιμη Αλεξανδρα Καλομοιρη

Σας καλωσορίζουμε στο Sin Radio! Πόσο σας δυσκόλεψε να μπείτε στην ψυχοσύνθεση της ηρωίδας που υποδύεστε (της μικρής Έντβιγκ), η οποία και έχει ένα τόσο σκληρό τέλος;

Ευχαριστώ το Sin Radio για τη δυνατότητα που μου δίνετε να μιλήσω για εμένα και τη δουλειά μου. Πάντα είναι δύσκολο να προσεγγίσεις έναν ρόλο. Για την Έντβιγκ, αυτό που με βοήθησε ήταν η μέθοδος του θυμικού και των προσωπικών εμπειριών. Είναι βαθιά ψυχολογικό έργο και γι’αυτό η φιλοσοφία του μεγάλου Στανισλάφσκι μπορεί εδώ να έχει εφαρμογή.

Πόσο διαχρονικό έργο είναι η ‘Αγριόπαπια’; Ποιοι μπορεί να είναι οι προβληματισμοί και οι σκέψεις που γεννώνται στο μυαλό του θεατή μετά την παράσταση;

Είναι ο ορισμός του διαχρονικού έργου, καθώς το αντικείμενο με το οποίο ασχολείται το συναντάμε από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Οι σχέσεις των παιδιών με τους γονείς είναι πάντα στο επίκεντρο για κάθε θεατρικό συγγραφέα. Ο θεατής μέσα από αυτά τα έργα προβληματίζεται και βρίσκει κοινά πράγματα με τη δική του προσωπική ιστορία. Έργα σαν αυτό είναι βαθιά κοινωνικά και ο καθένας το βιώνει έντονα.

Η έννοια της οικογένειας, στην Ελλάδα, πιστεύετε ότι παραμένει δυνατή και σημαντική ή έχει επηρεαστεί / αλλοιωθεί από την υιοθέτηση ξένων συνηθειών ή και από τη σημερινή κρίση χρημάτων και αξιών που διανύουμε;

Ευτυχώς η αξία της οικογένειας στην Ελλάδα παραμένει πάντα σταθερή και σημείο αναφοράς.

Πόσο ανασταλτικά λειτουργεί για έναν νέο ηθοποιό η οικονομική κρίση, καθώς ο βιοπορισμός αποκλειστικά από το επάγγελμα του ηθοποιού φαντάζει δύσκολος;

Για κάθε ηθοποιό που ξεκινά τα βήματα του στο θεατρικό σανίδι, είναι πολύ δύσκολο να ζήσει από αυτό. Θα πρέπει να ασχοληθεί με πολλά πράγματα πάνω στο αντικείμενο ή ακόμα να κάνει και κάποια δουλειά εκτός θεάτρου.

Ποιο από τα μέσα: α) θέατρο, β) κινηματογράφο ή γ) τηλεόραση, βρίσκετε πιο ελκυστικό και αν θα θέλατε να επικεντρωθείτε σε κάποιο από αυτά πιο πολύ στο μέλλον;

Και τα τρία μέσα είναι σημαντικά και έχουν να δώσουν πολλά σε έναν ηθοποιό. Το θέατρο όμως είναι πιο κοντά σε εμένα, γιατί είναι κάτι ζωντανό και μαγικό. Η άμεση επαφή με τον θεατή είναι που δίνει μεγαλύτερη αξία και πνοή σε αυτό που κάνω. Γι’ αυτό τον λόγο θα ήθελα, χωρίς να αδικήσω τα υπόλοιπα μέσα που εξίσου αγαπώ, το θέατρο να είναι πάντα στις επιλογές μου.

Πόσο σημαντική θέση έχουν στην καθημερινότητά σας τα social media, τόσο ως προς την προβολή της δουλειάς σας, όσο και για τη γενικότερη επικοινωνία;

Ζούμε σε μια εποχή που πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτά. Σου δίνουν τη δυνατότητα να επικοινωνήσεις γρήγορα και άμεσα τη δουλειά σου. Όσο για προσωπικό επίπεδο, βοηθούν να κρατάς επαφές με ανθρώπους που είτε ζουν μακριά, είτε δεν τους βλέπεις κάθε μέρα.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Ετοιμάζω μια συνεργασία που θα ανέβει σε λίγες ημέρες, με τους σκηνοθέτες Νίκο Κούνδουρο και Γιώτα Κουνδουράκη σε ένα έργο του πρώτου. Επίσης, με τη θεατρική μου ομάδα, ετοιμάζουμε ένα project για διαγωνιστικά Φεστιβάλ μετά το Πάσχα.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ‘ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ’

12799025_10207185497729331_3525724524510962643_n

Δράμα μεγάλης δραματικής δύναμης και αρίφνητου πόνου. Κανένα άλλο έργο του Ίψεν δεν συγκεντρώνει τόσο σπαραγμό και συμπόνια. Οι ήρωες έχουν τρυφερότητα, οίκτο, εγωισμό και σκληρότητα. Δυνάστης η φτώχεια, με επενδύτη τα όνειρα.

Το έργο παρουσιάζει την ψυχική καταρράκωση μιας οικογένειας που συντηρείται με αυταπάτες που τις συμβολίζει μια σακατεμένη αγριόπαπια που την φυλάνε στην σοφίτα τους και την φροντίζουν η εγγονή Έντβιγκ και παππούς Έκνταλ.

Η αγριόπαπια, είναι το τραγικότερο σύμβολο του ζωτικού ψεύδους. Ο παραμικρός φθόγγος αλήθειας αποκαλύπτει την ψυχική τους διάλυση και συντρίβει το κίβδηλο κόσμο τους. Το δράμα παίζεται στο σπίτι ενός αποτυχημένου φωτογράφου του Γιάλμαρ Έκνταλ που έχει μια επίφαση ευτυχισμένης ζωής που την καλύπτει η στίλβη των ψευδαισθήσεων και της αυταπάτης. Καταρρέουν τα πάντα, όταν εισβάλλει ένας ιδεαλιστής, ο Γκρέγκερς Βέρλε, και φανερώνει την αλήθεια και τους εξοντώνει. Η Γκίνα, η γυναίκα του Γιάλμαρ, ήταν ερωμένη του πατέρα του, του Γέρο-Βέρλε. Αποδεικνύει πως η κόρη του η Έντβιγκ δεν είναι δικό του παιδί και έτσι έρχεται η καταστροφή. Η μικρή Έντβιγκ μαθαίνοντας την αλήθεια αυτοκτονεί.

Το έργο είναι σε μετάφραση Βάσου Δασκαλάκη και σκηνοθεσία Βαλεντίνης Λουρμπά.

Μουσική επιμέλεια: Ουρανία Αργυροπούλου
Ηχοληψία: Ευρυδίκη Γεωργίου
Φωτογραφία: Ευθύμιος Ντούσικος

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Μάνος Χατζηγεωργίου
Πολυτίμη – Αλεξάνδρα Καλομοίρη
Ηλίας Μαζιώτης
Άννα Κουκουλιάτρα
Ξενοφών Χαντζής

Διάρκεια: 1h και 40′

Θέατρο Εκάτη, Εκάτης 11, Κυψέλη, Αθήνα.
Ώρες και ημέρες παραστάσεων: Σάββατο 21:15, Κυριακή 18:15.
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, φοιτητικό και ανέργων 8 ευρώ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ

KAP_2152-small

H Πολυτίμη Αλεξάνδρα Καλομοίρη γεννήθηκε στη Σπάρτη και κατοικεί στην Αθήνα.

Έχει σπουδάσει στην Ανωτέρα σχολή δραματικής τεχνης Βεάκη (ξιφασκία, σπαθη, οπλομαχία με τον Κωνσταντίνο Μπουμπούκη, χορούς εποχής με τη Λίζα Μπασοβα, χοροθέατρο με την Έρση Πηττα, jazz με τους Cindy Trent και Chuck Foster, υποκριτική με τους: Σταύρο Ντουφεξή, Γιάννη Μαργαρίτη, Δημοσθένη Παπαδόπουλο, Νίκο Περελη, αφηγηματική μίμα, θεατρικός κλόουν και ουδέτερος άνθρωπος με τον Γιάννη Μαργαρίτη, φωνητική με τη Μαρία Μούτσιου, commedia dell’arte με την Αθηνά Κεφαλά, oρθοφωνία με τον Άρη Βαφιά, θεωρία και πρακτική κινηματογράφου με τον κ. Αμπατζή, θεατρική κινησιολογία με τον Μιχάλη Μαραγκό, θεωρία κινηματογράφου με τον Γιώργο Σκαλενάκη, δραματολογία με τον Θεόδωρο Γραμματά και θεωρία της μουσικής και σολφέζ με την Αντιγόνη Σάλτου). Επίσης, είναι απόφοιτος Γαλλικής Φιλολογίας ΑΠΘ (2003-2006), ενώ διαθέτει και πτυχίο κλασσικό και σύγχρονο ως χορεύτρια και χορογράφος από τη Σχολή Σόνια Μοριάνοβα (1989-2008).

Έχει παρακολουθήσει τα κάτωθι σεμινάρια / καλλιτεχνική επιμόρφωση:

2008: Tραγωδία με τον Γιάννη Μαργαρίτη στο θέατρο της Άνοιξης.
2008: Υποκριτική από το Κέντρο Πολιτισμού στους Δελφούς με τους: Έρση Πηττα, Στάθη Λιβαθινό, W. Staniewski, L. Breuer.
2009: Φωνητική με τον Gilles Denisot.
2009: H φωνή του ηθοποιού στον ποιητικό λόγο με τον Σπύρο Σακκά στο κέντρο αρχαίου δράματος “ΔΕΣΜΟΙ”.
2010: Εργαστήριο με τους Σπύρο Σακκά, Νατάσα Ζούκα, Ταξιάρχη Χάνο στο Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν.
2016: Αρχαίου δράματος στο θέατρο Παραμυθίας με την Γιώτα Κουνδουράκη, Τρωάδες (Ωραία Ελένη).

Ακολουθούν οι συμμετοχές της σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση:

Θέατρο:
2016: “Θέατρο και εξουσία” του Νίκου Κούνδουρου. Σκηνοθεσία Νίκος Κούνδουρος-Γιώτα Κουνδουράκη. Θέατρο Παραμυθίας (ηθοποιός/βοηθός σκηνοθέτη/διεύθυνση παραγωγής/δημόσιες σχέσεις)
2016: “Αγριόπαπια” του Ερρίκου Ίψεν. Σκηνοθεσία Βαλεντίνη Λουρμπά. Θέατρο Εκάτη. (ηθοποιός)
2015: “Μέλισσες” του Γιώργου Φολόκη. Σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Σούμας. Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή. (ηθοποιός/παραγωγή)
2015: “Γεγονότα και αναμνήσεις στον καιρό της κατοχής στη Βουνιχώρα” του Γιάννη Μαργαρίτη. Σκηνοθεσία Λεωνίδας Τσιρικούλης. Ανοιχτά Θέατρα Βουνιχώρας.(ηθοποιός)
2015: “Μολυβένιος στρατιώτης” του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν. Σκηνοθεσία Ανδριανή Μπαρτζώτα. Περιοδεία στην στερεά Ελλάδα.(ηθοποιός)
2014: “Moulin Blues” του Γιώργου Φολόκη. Σκηνοθεσία Γίωργος Κρασαδάκης. Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή. (ηθοποιός/παραγωγή)
2014: “Κράτα για το τέλος” της Ανδριάνας Ρωμανού. Σκηνοθεσία Ανδριάνα Ρωμανού. Θέατρο Εν Αθήναις(ηθοποιός)
2014: “Καραγκιόζης αιμοδότης” του Χρήστου Σάββα. Σκηνοθεσία Γιάννης Λιούμπης. Θέατρο Εν Αθήναις. (ηθοποιός)
2014: “Νεφέλες-Πλούτος-Ειρήνη” διασκευή του Χρήστου Σάββα. Σκηνοθεσία Τάκης Κτενάς. Θέατρο Σπίτι του Ηθοποιού. (ηθοποιός)
2014: “Οιδίπους τύραννος” του Σοφοκλή. Σκηνοθεσία Λεωνίδας Τσιριγκούλης. Θέατρο Ελυζέ. (κορυφαία χορού)
2013: “Καμπαρέ Ελλάς” συρραφή κειμένων ελλήνων συγγραφέων. Σκηνοθεσία Βασίλης Πλατάκης. Θέατρο Μπρόντγουεη.(ηθοποιός)
2013: “Ο Παπουτσωμένος γάτος” του Τσαρλς Περρό. Σκηνοθεσία Γιάννης Λιούμπης. Θέατρο Μπρόντγουεη.(ηθοποιός)
2013: “Οι εύθυμες κυράδες του Ουίνζδορ” του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Σκηνοθεσία Ζωή Μασούρα. Χώρος Καμπαρέ Βολταίρ-Περιοδεία. (ηθοποιός)
2013: “Η πεντάμορφη και το τέρας” της Ζαν Μαρί λε Πρενς ντε Μπομόν.
Σκηνοθεσία Γιάννης Λιούμπης. Θέατρο Μπρόντγουεη-περιοδεία.(ηθοποιός)
2013: Παρουσίαση ετήσιας γιορτής σχολής “Μπολερό”. Θέατρο Ελυζέ. (ηθοποιός/επιμέλεια κειμένων/σκηνοθεσία)
2011: “Από άλλο παραμύθι” της Εβίτας Παπατσώρη. Σκηνοθεσία Εβίτας Παπατσώρη. Bar theater “Spirit”
2010: “Κάποτε στο Τσουχούρ” της Πολυτίμης Αλεξάνδρας Καλομοίρη. Σκηνοθεσία Χρήστος Μωραίτης. Φεστιβάλ “Καππαδόκεια 2010”
2010: “Παντρολογήματα” διασκευή Μαρίνας Αντωνάτου. Σκηνοθεσία Μαρίνα Αντωνάτου. Πολυχώρος Dell’Arte. (ηθοποιός)

Κινηματογράφος:
2009: “45m2” του Στράτου Τζίτζη. (ηθοποιός)
2008: “Το Κακό 2-Η εποχή των ηρώων” του Γιώργου Νούσια. (ηθοποιός)

Τηλεόραση:
2014: “Συμμαθητές” του Βασίλη Θωμόπουλου. (ηθοποιός)
2009: “Επτά θανάσιμές πεθερές” του Γρηγόρη Πετρινιώτη. (ηθοποιός)

Τέλος, απασχολείται και ως μασκώτ και με μεταμφιέσεις σε εκδηλώσεις και παιδικά πάρτυ.