Σας καλωσορίζουμε στο Sin Radio! Κρατάτε το ρόλο του Γιάλμαρ Έκνταλ που ζει μια ζωή βασισμένη σε ψευδαισθήσεις, χωρίς ουσιαστικά να δέχεται την πραγματικότητα. Μιλήστε μας λίγο για τον χαρακτήρα αυτόν και πόσο σας δυσκόλεψε η μελέτη του.

Κατ’ αρχήν να σας ευχαριστήσω κι εγώ με τη σειρά μου για την πρόσκληση.

Σχετικά με το ρόλο του Γιάλμαρ που παίζω στην ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ θα πρέπει να πω ότι ήταν από τα πολύ δύσκολα πράγματα για μένα, γιατί έχει μεγάλη συναισθηματική εξέλιξη και ανατροπές. Παράλληλα είναι ένας άνθρωπος που ζει το δικό το του ζωτικό ψέμα και που δεν μπορεί ίσως να κάνει αλλιώς. Λέει κάτι και ταυτόχρονα το αναιρεί. Η ζωή τον έχει πληγώσει πάρα πολύ αλλά η φαντασίωσή του τον βγάζει από το τέλμα που βρίσκεται. Σε ένα σημείο λέει ‘μου χρειάζεται γύρω μου ησυχία, γαλήνη, ξενοιασιά’. Γενικά είναι ένα πολύ αντιφατικό άτομο, με λεπτές ισοροπίες, που δεν πιάνονται εύκολα. Με δυσκόλεψε πάρα πολύ, γιατί εγώ προσωπικά θέλω να βλέπω την αλήθεια όσο σκληρή και να είναι. Δεν μπορώ τις αυταπάτες, τις θεωρώ δειλία και στρουθοκαμηλισμό. Καταλαβαίνετε λοιπόν τι προβλήματα είχα να αντιμετωπίσω. Δούλεψα αυτόν το ρόλο όσο δεν είχα φανταστεί. Φυσικά τον ηθοποιό πάντα τον αποζημιώνει η δουλειά που κάνει, γιατί του διευρύνει τους ορίζοντες, οπότε το κέρδος είναι μεγάλο. Απλά, είναι μεγάλη η ανασφάλεια που νοιώθει κανείς μέχρι να νοιώσει ότι κάπου πατάει με το ρόλο. Βέβαια με τέτοιους συγγραφείς διαμετρήματος ΄Ιψεν, ποτέ δεν ξέρεις γιατί ξαφνικά ανακαλύπτεις καινούργια πράγματα που ενίοτε σου αντιστρέφουν πολλά από αυτά που αρχικά νόμιζες για σωστά.

Πόσο διαχρονικό έργο είναι η ‘Αγριόπαπια’; Ποιοι μπορεί να είναι οι προβληματισμοί και οι σκέψεις που γεννώνται στο μυαλό του θεατή μετά την παράσταση;

Τα κλασσικά έργα είναι διαχρονικά, γιατί τα ερωτήματα και οι προβληματισμοί που θίγουν είναι πάντα πολυεπίπεδοι και πάντοτε απασχολούν τους ανθρώπους. Τι πιο φυσικό από το να φεύγει ο θεατής από τη συγκεκριμένη παράσταση με τους προβληματισμούς τύπου:
Να ζει κάποιος μέσα στο ψέμα αν δεν αντέχει την αλήθεια;
Έχει δικαίωμα κάποιος σε έναν αδύναμο άνθρωπο να του βάλει τέτοια διλλήματα από τη στιγμή που δεν τα αντέχει;
Είναι εύκολο να διαχειριστεί ένας άνθρωπος την αλήθεια του όταν την ανακαλύπτει ξαφνικά;
Να στηρίζουμε μία σχέση σε ένα ψέμα όσο κι αν αυτό μας βολεύει; Κ.λπ., κ.λπ.

Η έννοια της οικογένειας, στην Ελλάδα, πιστεύετε ότι παραμένει δυνατή και σημαντική ή έχει επηρεαστεί / αλλοιωθεί από την υιοθέτηση ξένων συνηθειών ή και από τη σημερινή κρίση χρημάτων και αξιών που διανύουμε;

Παρά τους κλονισμούς που υφίσταται από την επιβολή ενός ξενόφερτου τρόπου ζωής και της γενικότερης αλλαγής των συνθηκών και ρυθμών διαβίωσης, ευτυχώς η οικογένεια υπάρχει, λειτουργώντας σαν στυλοβάτης και αυτό σώζει πολλά πράγματα ακόμη τουλάχιστον. Χώρια που με όλη αυτή την κρίση η οικογένεια είναι αυτή που στηρίζει τα πιο αδύναμα μέλη της, που θα μπορούσαν, χωρίς τη βοήθειά της, να είχαν εκτροχιαστεί μέσα σε κυκεώνες απελπισίας και μοναξιάς… και δεν μιλώ μόνο για το οικονομικό επίπεδο. Παρά την κρίση, έχουμε τους λιγότερους άστεγους, γιατί στην Ελλάδα είναι αδιανόητο να μην στηρίξουμε ποικιλοτρόπως τα μέλη της οικογένειάς μας… εδώ άγνωστους βοηθάμε και δεν είναι τυχαία αυτή η μεγαλοψυχία του ΄Ελληνα, που εκφράζεται με τέτοια συμπαράσταση στις μέρες μας ειδικά προς τους πρόσφυγες και αναξιοπαθούντες.

Θα θέλαμε να μας πείτε ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε και αν ο Ίψεν ανήκει στους αγαπημένους σας συγγραφείς;

Συνηθίζω να διαβάζω παράλληλα κάποιο μυθιστόρημα με κάποιο άλλο ψυχολογικού ή γενικότερα επιστημονικού περιεχομένου ΄Ετσι λοιπόν από πλευράς μυθιστορήματος τέλειωσα το βιβλίο του Καλπούζου ΙΜΑΡΕΤ που το λάτρεψα και τώρα επανέρχομαι σε πολλά σημεία του που θέλω να ξανασκεφτώ, καθώς και το βιβλίο του Βίκτωρος Ουγκώ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ που το βρίσκω καταπληκτικό… αν και το τελευταίο είναι από αυτά που το έχεις κάπου πρόχειρα και το διαβάζεις ξανά και ξανά… σε ένα σημείο του γράφει ‘Κάθε άνθρωπος έχει μέσα την Πάτμο του (νησί της Αποκάλυψης). Είναι ελεύθερος να προχωρήσει σ’ αυτό το τρομακτικό ακρωτήριο της σκέψης…’ μεγάλες κουβέντες… φτάνει να μπορείς να αντέξεις στα κύματα αυτού του ακρωτηρίου που θα βρίσκεσαι μόνος, πράγμα όχι εύκολο.

Ο ΄Ιψεν είναι ένας πάρα πολύ σπουδαίος συγγραφέας και νομίζω ότι βρίσκεται σε αντιστοιχία με τους αρχαίους τραγικούς μας. Στο θέατρο ΕΚΑΤΗ έχω την τύχη να παίζω ύστερα από την περυσινή επιτυχία για δεύτερη χρονιά στην ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ. Σε κάθε παράσταση ανακαλύπτω διαρκώς και νέα πράγματα, γεγονός που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Από τις πολύ ωραίες στιγμές είναι όταν, φεύγοντας το βράδυ μετά την παράσταση, βλέπω κόσμο έξω από το θέατρο –συνήθως νέους – που κοιτάν τις φωτογρφίες της παράστασης και πολλές φορές μου μιλάνε και με ρωτούν για διάφορα θέματα που θίγει το έργο, προσπαθώντας να δώσουν όσο πιο πολλές απαντήσεις στα ερωτήματα και σ’ αυτά που τους άγγιξαν. Αυτό πιστέψτε με είναι κάτι το πάρα πολύ ωραίο, ίσως και πιο πολύ από τα χειροκροτήματα του φινάλε… γιατί εκεί οι θεατές δεν είναι καν τυπικά υποχρεωμένοι να σου μιλήσουν κι όμως η ζεστασιά που αντιμετωπίζω εκείνη την ώρα με κάνει ευτυχισμένο. Εκτός αυτού, από τις συζητήσεις μαζί τους πάντα προκύπτει κι ένα φως σε κάποια ανεξερεύνητη περιοχή.

Διδάσκετε αγωγή λόγου και υποκριτική εδώ και αρκετά χρόνια. Τι παρατηρείτε ως προς τις προσδοκίες και τις φιλοδοξίες των νέων καλλιτεχνών στη χώρα μας; Τι έχει αλλάξει με το πέρασμα των ετών και αν βλέπετε το μέλλον του θεάτρου με αισιοδοξία;

Θα προτιμούσα τα νέα παιδιά να μη βιάζονται τόσο να φτάσουν στο αποτέλεσμα και να περιμένουν να χτίσουν τον εσωτερικό τους εαυτό και να γυμνάσουν τα εκφραστικά τους μέσα… πάντα τους λέω ‘δεν μπορείς να πας στο ρετιρέ κατ’ ευθείαν, θα πρέπει να περάσεις από τον πρώτο όροφο και να ανεβαίνεις’… θέλει τρομακτική δουλειά η εξάσκηση του ηθοποιού, το να λιώσεις το ρόλο και να τον κάνεις δικό σου, σε σημείο που ο θεατής να νομίζει ότι είναι εύκολο… Το ότι εσύ δουλεύεις απάνθρωπα για να προσεγγίσεις το ρόλο είναι κάτι που αφορά μόνο εσένα. Ευτυχώς έχουμε πολλούς νέους και καλούς ηθοποιούς που δουλεύουν και ψάχνονται και αυτό είναι πολύ παρήγορο για το μέλλον του θεάτρου. Οι νέοι ηθοποιοί είναι καλλιεργημένα παιδιά με πολλές γνώσεις και διάθεση να προχωρήσουν. Σήμερα θεωρούν αυτονόητο να ξέρουν μουσική, χορό, τραγούδι και τόσα άλλα που κάποτε αυτά βρισκόντουσαν σε εμβρυακή κατάσταση. Πιστεύω και ειδικά τώρα με την κρίση κάτι καλό θα βγει και θα εμφανιστούν πολλά νέα και αξιόλογα άτομα.

Ποια ιδιότητα σας γοητεύει περισσότερο, του σκηνοθέτη ή του ηθοποιού;

Δύσκολη ερώτηση γιατί είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Η σκηνοθεσία προέκυψε για μένα αργότερα από την ηθοποιία και σημειωτέον ότι δεν την είχα καν στο νου μου.

΄Όταν παίζεις έχεις κάποιον σκηνοθέτη που ακολουθάς τη γραμμή του και αν είσαι τυχερός συνεργάζεσαι μαζί του και τελικά βρίσκεται η χρυσή τομή. Το κύριο σου μέλημα είναι ο ρόλος – αν και εμένα με απασχολούν πάντα και γενικότερα πράγματα.

΄Όταν σκηνοθετείς, έχεις όλη την ευθύνη της παράστασης, την καθοδήγηση, τη διδασκαλία ρόλων, το δέσιμο των ηθοποιών, τη μουσική, σκηνικά κοστούμια… δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά… όταν σκηνοθετώ πάντα ψάχνω πάρα πολύ το έργο πριν, το μελετώ και προσπαθώ να κάνω κατανοητό το ζητούμενο στους ηθοποιούς. Μου αρέσει να ανιχνεύω τους χαρακτήρες και να τους προβάλλω… είναι ένα είδος κάθαρσης για μένα και προσπαθώ να το μεταδίδω στους συνεργάτες μου. Ένα διαρκές ψάξιμο και μία προσπάθεια βελτίωσης από την πρώτη έως και την τελευταία παράσταση.

Το 2006 είχατε βραβευθεί για το διήγημά σας ‘Όνειρο στον Αρχαίο Πειραιά’. Συνεχίζετε την ενασχόλησή σας με τη συγγραφή;

Το γράψιμο για μένα είναι μία προσωπική φυγή και δημιουργία. Πάντοτε γράφω όταν μου το επιτρέπει ο χρόνος. Αυτήν την περίοδο ασχολούμαι με κάτι πιο μεγάλο για τις δυνάμεις μου, που δεν ξέρω που θα με οδηγήσει… έχω ξεκινήσει ένα μυθιστόρημα, το οποίο γράφω, σβήνω, ξαναγράφω, ξανασβήνω και πάει λέγοντας… Τώρα πότε θα τελειώσει αυτό σίγουρα δεν το ξέρω, γιατί ήδη με παίδεψε πολύ το ύφος που ήθελα να του δώσω και όχι το ίδιο το στόρυ που μέσες άκρες είχα αποφασίσει… αν και αυτό άλλαξε κάποια στιγμή… ωστόσο ήταν κάτι που τελικά με χαροποίησε γιατί ένοιωθα να προχωρώ και να ανακαλύπτω καινούργια αδιάβατα εσωτερικά μου μονοπάτια. Θυμάμαι που κάποιος συγγραφέας είχε πει ότι ‘πιο πολλά θα σβήνεις και λιγότερα θα γράφεις’.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ‘ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ’

Δράμα μεγάλης δραματικής δύναμης και αρίφνητου πόνου. Κανένα άλλο έργο του Ίψεν δεν συγκεντρώνει τόσο σπαραγμό και συμπόνια. Οι ήρωες έχουν τρυφερότητα, οίκτο, εγωισμό και σκληρότητα. Δυνάστης η φτώχεια, με επενδύτη τα όνειρα.

Το έργο παρουσιάζει την ψυχική καταρράκωση μιας οικογένειας που συντηρείται με αυταπάτες που τις συμβολίζει μια σακατεμένη αγριόπαπια που την φυλάνε στην σοφίτα τους και την φροντίζουν η εγγονή Έντβιγκ και παππούς Έκνταλ.

Η αγριόπαπια, είναι το τραγικότερο σύμβολο του ζωτικού ψεύδους. Ο παραμικρός φθόγγος αλήθειας αποκαλύπτει την ψυχική τους διάλυση και συντρίβει το κίβδηλο κόσμο τους. Το δράμα παίζεται στο σπίτι ενός αποτυχημένου φωτογράφου του Γιάλμαρ Έκνταλ που έχει μια επίφαση ευτυχισμένης ζωής που την καλύπτει η στίλβη των ψευδαισθήσεων και της αυταπάτης. Καταρρέουν τα πάντα, όταν εισβάλλει ένας ιδεαλιστής, ο Γκρέγκερς Βέρλε, και φανερώνει την αλήθεια και τους εξοντώνει. Η Γκίνα, η γυναίκα του Γιάλμαρ, ήταν ερωμένη του πατέρα του, του Γέρο-Βέρλε. Αποδεικνύει πως η κόρη του η Έντβιγκ δεν είναι δικό του παιδί και έτσι έρχεται η καταστροφή. Η μικρή Έντβιγκ μαθαίνοντας την αλήθεια αυτοκτονεί.

Το έργο είναι σε μετάφραση Βάσου Δασκαλάκη και σκηνοθεσία Βαλεντίνης Λουρμπά.

Μουσική επιμέλεια: Ουρανία Αργυροπούλου
Ηχοληψία: Ευρυδίκη Γεωργίου
Φωτογραφία: Ευθύμιος Ντούσικος

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Μάνος Χατζηγεωργίου
Πολυτίμη – Αλεξάνδρα Καλομοίρη
Ηλίας Μαζιώτης
Άννα Κουκουλιάτρα
Ξενοφών Χαντζής

Διάρκεια: 1h και 40′

Θέατρο Εκάτη, Εκάτης 11, Κυψέλη, Αθήνα.
Ώρες και ημέρες παραστάσεων: Σάββατο 21:15, Κυριακή 18:15.
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ, φοιτητικό και ανέργων 8 ευρώ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Γεννήθηκε στον Πειραιά.

Αποφοίτησε τη δραματική σχολή του ΠΕΙΡΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ το 1975. ΄Εκανε σπουδές στο χορό και τη φωνητική και παρακολούθησε πολλά θεατρικά σεμινάρια πάνω στη φωνή, κίνηση, αυτοσχεδιασμό.

Πρωτοεμφανίστηκε με το Εθνικό Θέατρο σε αρχαίες τραγωδίες και κωμωδίες όπως:

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ / ΤΡΩΑΔΕΣ / ΑΝΤΙΓΟΝΗ / ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ / ΝΕΦΕΛΕΣ.

ΛΑΖΑΡΟΣ του Π. Πρεβελάκη, ΔΟΝ ΚΑΡΛΟΣ του Σίλλερ κλπ. Εμφανίστηκε στο Ελεύθερο Θέατρο, καθώς και σε Ημικρατικά θέατρα – ΔΗΠΕΘΕ με διάφορα έργα όπως:

• Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ του Α. Σικελιανού
• ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ του Καρύδη
• ΕΙΡΗΝΗ του Αριστοφάνη
• ΑΝΝΑ ΠΑΤΡΙΤΣΙΑ ΜΑΓΚΥ του Ν. Ζακόπουλου
• ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕΤ’ ΕΠΙΠΛΩΝ του Κοτζιά
• ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ του Μακιαβέλι
• ΤΑΡΤΟΥΦΟΣ του Μολιέρου
• ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ του Κλωντ Αντρέ Πυζιέ
• ΝΕΑ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΓΑΜΟΥ της Σ. Μηχανίδου
• ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΥΧΗ του Ιωαννίδη
• ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ του Συναδινού
• ΟΝΕΙΡΟ ΓΙΑ ΔΥΟ του Γκυ Φουασύ
• ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ ΚΑΙ ΑΓΡΙΠΠΙΝΑ
• ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ της Τούλας Μπούτου
• ΗΣΥΧΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ του Ζωρζ Κουρτελίν
• ΤΟ ΜΑΤΣ του Γιώργου Μανιώτη
• ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ της Κ. Μητροπούλου
• ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΥΠΗΡΕΤΗΣ του Μπάμπη ΄Αννινου
• ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΣΑΝ ΤΗ ΒΡΟΧΗ του Τένεσση Ουϊλλιαμς
• ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ του Ζαν Κοκτώ
• ΟΙ ΒΛΑΒΕΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ του Τσέχωφ
• ΕΝΑ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΠΡΩΙΝΟ των αφων Κιντέρο
• ΑΝΤΙΓΟΝΗ του Σοφοκλή
• ΝΕΚΥΙΑ αποσπασματα από την Οδύσεια
• ΠΑΓΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ της Β. Λουρμπά
• ΑΓΡΙΟΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΜΥΣΤΗΡΙΟ σύνθεση κειμένων
• Ο ΣΙΜΙΓΔΑΛΕΝΙΟΣ του Αδαμόπουλου
• Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ του Στρίντμπερκ
• ΒΡΥΚΟΛΑΚΕΣ του ΄Ιψεν
• ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ του ΄Ιψεν

Θεατρικά έργα για την τηλεόραση: ΧΩΡΙΣ ΟΡΓΗ / ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ / ΕΝΑ ΣΚΙΟΥΡΑΚΙ ΣΤΗ ΣΟΥΪΤΑ ΜΟΥ / ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ Ο ΠΟΘΟΣ, κλπ.

Έχει κάνει μεταγλωτίσεις, σπηκαρίσματα, θεατρικά έργα και σειρές για το ραδιόφωνο, έχει εμφανιστεί σε κινηματογραφικές ταινίες, διαφημίσεις, τηλεοπτικά σήριαλ.

Έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις όπως:

Για Σχολεία – Παιδικά Έργα:
ΜΑΤΙΑΣ Ο Α΄/ ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ / ΟΛΙΒΕΡ ΤΟΥΙΣΤ / ΑΝΕΒΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΝΑ ΦΑΜΕ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ / Η ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ (διασκευή για μπαλέττο και πρόζα) / ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΣΚΙΑΧΤΡΟΥ/Ο ΜΟΡΜΟΛΗΣ / Ο ΜΑΓΟΣ ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ / ΟΛΙΒΕΡ ΤΟΥΪΣΤ (σε Μιούζικαλ) / ΤΟ ΛΟΥΡΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ / Ο ΜΟΡΜΟΛΗΣ, κ.λπ.

Για Γυμνάσια:
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ / ΔΟΝ ΚΑΜΙΛΟ / Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ / Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΙΜΩΛΙΑ / Ο ΜΠΑΜΠΑΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, κ.λπ .

Με Θεατρικά Εργαστήρια και Θεατρικές Ομάδες
ΗΛΕΚΤΡΑ του Σοφοκλή / ΑΤΡΕΙΔΕΣ ΦΟΝΟΙ ΘΥΣΙΕΣ (από την Ορέστεια) / ΤΡΩΑΔΕΣ του Ευριπίδη / ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΙΔΑ / Ο ΜΥΘΟΣ ΤΩΝ ΑΤΡΕΙΔΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΡΑΓΙΚΟΥΣ / Ο ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΑΣ.

ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ / Ο ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΕΤΣΟΥΑΝ / ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ / ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ /ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ / ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΩΝΗ / ΔΟΝ ΠΕΡΛΙΜΠΛΙΝ ΚΑΙ ΜΠΕΛΙΣΣΑ / ΧΑΡΟΛΝΤ ΚΑΙ ΜΩΝΤ / ΜΗΔΕΙΑ, ΡΩΜΑΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΕΤΤΑ του Μποστ / Ο ΑΓΑΠΗΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΑΣ /ΓΚΟΛΦΩ / ΘΕΑΤΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ / ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΕΤΑΙ, ΜΕΡΕΣ ΣΕ ΚΟΙΝΗ ΘΕΑ (σύνθεση νεοελληνικών κειμένων) / ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΟ ΜΑΡΙΑ ΦΑΡΑΡ / ΔΟΝΑ ΡΟΖΙΤΑ / ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ / Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ ΠΟΛΗ / ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ / ΛΑΙΔΗ ΦΘΕΙΡΟΖΟΛ, κ.λπ.

Από το Μουσικοχορευτικό Θέατρο
ΑΦΙΕΡΩΜΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΠΕΡΕΤΑ / ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ ΕΡΩΤΑ με τραγούδια του 50, 60 και 70 / ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ τραγούδια Μάνου Χατζηδάκι / ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΟ ΘΑΥΜΑ / ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΦΩΣ /  ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΗ / Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΩΝ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ / ΣΙΝΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ / ΟΤΑΝ ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ / ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟΝ Κο ΝΙΚΟ (όλα σε στίχους Νίκου Γκάτσου) /  ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ, κ.λπ .

Μεγάλα Επετειακά Μουσικοθεατρικά –Χορευτικά Δρώμενα
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΥΖΙΚΙΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΑΡΤΑΚΗ.
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΑΡΑΒΟΥΝΙΩΤΙΣΣΑ –το ταξίδι της από τη Γαλλιμή στην Ερέτρια.
ΠΡΟΚΟΠΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ.

Για το 2016
Εμφανίζεται στο θέατρο ΕΚΑΤΗ με την ΑΓΡΙΟΠΑΠΙΑ του Ίψεν (Γιάλμαρ) 2ος χρόνος.
Σκηνοθετεί τις ΤΡΩΑΔΕΣ του Ευριπίδη και ετοιμάζει ένα αφιέρωμα στο παλιό και σύγχρονο Αγγλικό θέατρο.

Διδάσκει αγωγή λόγου και υποκριτική στο:

• ‘Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Καλλιθέας‘, από το 1996 μέχρι σήμερα.
• ‘Θεατρικό Εργαστήρι του Πειραιά‘, το οποίο το έχει δημιουργήσει ο ίδιος και λειτούργησε για πρώτη φορά το 2006.

Παράλληλα έχει διδάξει αγωγή λόγου – υποκριτική:

• Στη ‘Σχολή Προφορικού Λόγου‘ του Δήμου Χαλκίδας από το 1997 μέχρι το 2010 που η σχολή σταμάτησε να λειτουργεί.
• Σε Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης.
• Σε διάφορα θεατρικά σεμινάρια.
• Στο θεατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.
• Προετοιμασία υποψηφίων για δραματικές σχολές, εξετάσεις Υπουργείου Πολιτισμού.

Στη διδασκαλία του στην αγωγή λόγου περιλαμβάνει ασκήσεις ορθοφωνίας – τοποθέτησης φωνής – προφοράς, οι οποίες γίνονται σε συνδυασμό με κίνηση και ταυτόχρονα με σωματική άσκηση, λύσιμο, χαλάρωση, συγκέντρωση κινησιολογικούς και φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς, κ.λπ.

Εκτός από τη θεατρική διδασκαλία, όπου εφαρμόζεται η ορθοφωνία πάνω στους ρόλους, διδάσκει και άλλα είδη προφορικού λόγου όπως ρητορικός, ανάγνωση κειμένων, απαγγελία, ειδήσεις, κ.λπ.

• Είναι Πρόεδρος του Συλλόγου ΦΙΛΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΠΕΙΡΑΙΑ.
• Είναι μέλος του ΔΣ της Φιλολογικής Στέγης Πειραιώς και έφορος των Πνευματικών και Καλλιτεχνικών εκδηλώσεων αυτής.

Το 2006 πήρε το Β’ βραβείο στο διαγωνισμό ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΕΟΥ με το διήγημά του ‘ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ’.

Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών από το 1978.