Σας καλωσορίζουμε στο Sin Radio! H ’ΕΦΤΙΧΟΜΑΝΙΑ’ εγένετο! Τι να περιμένει ο ακροατής από αυτήν την παραγωγή και αν απευθύνεται σε… ειδικό κοινό;

Η ‘ΕΦΤΙΧΟΜΑΝΙΑ’ είναι μια μουσική αφήγηση που περιέχει ακούσματα γνωστά σε εμάς, λόγω παράδοσης, από την μια, και από την άλλη, σύγχρονους ροκ, ρυθμούς καθαρά Ελληνικούς, μπολιασμένους με τη μοντέρνα δυναμική του οικουμενικού ήχου world music το λένε; Αν μπορούσαμε να το πούμε έτσι, γιατί αυτός ο όρος δεν μου πολυαρέσει, αλλά τι να κάνουμε..; Για να συνεννοηθούμε..

Εγώ δεν θεωρώ ότι είναι δύσκολος ο ήχος του. Μπορεί να είναι λίγο παράξενος, όμως αναφέρεται σε βαθύτερα στρώματα του Ελληνικού ηχητικού υποσυνείδητου, που απλά δεν είμαστε εξοικειωμένοι, λόγω της τρέχουσας αισθητικής, να το αναγνωρίσουμε. Στην ουσία, όμως, τα αναγνωρίζουμε..

Τι περιλαμβάνει το άλμπουμ και σε ποια μορφή έχει κυκλοφορήσει;

Ο ‘δίσκος’ (το βάζω σε εισαγωγικά, γιατί ακόμη δεν κυκλοφόρησε σαν cd, αλλά μόνο διαδικτυακά) περιλαμβάνει εννιά κομμάτια, στα οποία έγραψα τους στίχους και τη μουσική στα έξι, ενώ η μουσική στα τρία είναι του Παύλου Συνοδινού, ο οποίος είναι βασικό μέλος των Greeklish Babylon, όπου έδωσε, με τις ενορχηστρώσεις του, ένα ιδιαίτερο ήχο, απόλυτα ευρηματικό με την κατεύθυνση των μελωδιών και των ρυθμών. Σύντομα όμως θα κυκλοφορήσει και σε CD.

Ποια είναι η ομάδα πίσω από την ’ΕΦΤΙΧΟΜΑΝΙΑ’ και ποιος ο ρόλος του καθενός στη δημιουργία της;

Η όλη ιστορία ξεκίνησε μετά από πρόσκληση του Νίκου Ζιώγαλα να δώσω τραγούδια στους Greeklish Babylon που ήτανε συνεργάτης τους για ένα διάστημα. Ανταποκρίθηκα με ένα, δύο στην αρχή, αλλά σύντομα διαπίστωσα ότι ο Παύλος Συνοδινός έμπαινε πολύ εύκολα στην ουσία των τραγουδιών και έτσι αρχίσαμε να προχωράμε και πάρα πέρα. Ώσπου, στο τέλος, πρόκυψε η ‘ΕΦΤΙΧΟΜΑΝΙΑ’, τελείως φυσικά, ήρεμα και αβίαστα, πράγμα σπανιότατο για τέτοιου είδους συνεργασίες, τόσο που μπήκα στην πρόκληση να υποστηρίξω και επί σκηνής το όλο έργο. Ο Παύλος Συνοδινός, εκτός από ένας ικανότατος ενορχηστρωτής, είναι και πολύ καλό παιδί.

«ΠαγανοΒουκολικό Ska Rock σε γλώσσα ωμών ελληνικών μιας εποχής τόσο σύγχρονης και καλωδιωμένης που καταντάει αφόρητα αναχρονιστική και συντηρητική, χρήζοντας ψυχανάλυσης…» Τελικά, πόσο συντηρητική και υποκριτική είναι η ελληνική κοινωνία σήμερα;

Καλά τι θίγεις τώρα! Η Ελληνική κοινωνία πάσχει από ένα κόμπλεξ αναγνωρισιμότητας. Από την φτώχεια μπήκε ξαφνικά στο κλάμπ των πλούσιων χωρών και έχασε και τα αυγά και τα πασχάλια. Η Ελληνική κουλτούρα και αισθητική που εξυμνούσε το μικρό, το λίγο και το λαϊκό, ξάφνου χωρίς να ξέρω γιατί, βιάστηκε από την ανάγκη να μοιάσει τάχα μου με τα χούγια των Ευρωπαίων. Και εδώ αρχίζουνε τα τραγελαφικά. Από τους πολιτικούς ηγέτες που ανέλαβαν να φέρουνε εις πέρας αυτό το έργο, μέχρι τους απλούς πολίτες, έπιασε μια τρέλα μαιμουδισμού και αρπακολιάς. Βοήθησαν φυσικά τα φτηνά δανεικά και ξεχάσανε να θυμηθούνε τα αυτονόητα, που με αυτά μεγαλώσανε επί αιώνες οι παπούδες μας: ότι τα δανεικά, όσο φτηνά και αν είναι, κάποια στιγμή επιστρέφονται.. Αυτό ακριβώς πραγματεύεται και το ομώνυμο τραγούδι:

’’…σε πολιτείες και χωριά
έπιασε μια μανία
να χουν οι άνθρωποι θεό
το παραμύθι του άλλου
λόγο να έχουν δανεικό
και γλώσσα παπαγάλου..’’

Η καλωδίωση είναι και… ψηφιακή! Η τεχνολογία είτε απογειώνει είτε αποβλακώνει. Ποια είναι η δική σας σχέση με τις νέες τεχνολογίες και ιδιαίτερα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Έχω αρκετά καλή σχέση με την ψηφιακή τεχνολογία. Όταν λέμε καλή, εννοώ λειτουργική. Τη χρησιμοποιώ μόνο για αυτό που είναι: ένα εργαλείο για να κάνεις την δουλειά σου. Είναι ένα μέσο, όχι αυτοσκοπός, το λέω γιατί τις περισσότερες φορές ο άνθρωπος μαγεύεται από τις μεγάλες δυνατότητες που του δίνει η τεχνολογία, ώστε να ξεχνάει την χρηστικότητά τους και, αντί να βάλει την τεχνολογία στην υπηρεσία του, η τεχνολογία τον βάζει στη δική της υπηρεσία. Τα παραδείγματα άπειρα και καθημερινά. π.χ. χρειάζεσαι ένα αυτοκίνητο για να κάνεις απλά την δουλειά σου, αλλά στο τέλος καταφέρνουνε να σε πείσουνε, με τη διαφήμιση, ότι, αν το αυτοκίνητο δεν έχει… ηλεκτρική γαργαλιέρα, δεν αξίζεις ούτε εσύ ούτε το αυτοκίνητο. Σκοτώνεσαι να αποκτήσεις, λοιπόν, το μοντέλο με τα πολλά καθρεφτάκια και το θερμαινόμενο κάθισμα και στο τέλος ξέχασες τι το ήθελες το ρημάδι, γιατί σε έχει ξεστρατίσει το μπιχλιμπίδι και ο Έλληνας από μπιχλιμπίδι… άλλο τίποτα.

Πώς βλέπετε τα μουσικά πράγματα σήμερα στην Ελλάδα; Μπορούν να ελπίζουν οι νέοι καλλιτέχνες ή τελικά η ενασχόληση με τη μουσική δεν μπορεί να στηρίξει πια πολλούς και βιοποριστικά;

Παραδέχομαι τα παιδιά που ακολουθούν την καρδιά τους και το ταλέντο τους για να ζήσουνε την περιπέτεια της μουσικής, ακόμα και βιοποριστικά. Εγώ δεν είχα τα κότσια να το κάνω. Από τη φύση μου δεν μπορώ να κάνω ένα πράγμα συνέχεια. Έχω έναν… εσωτερικό διχασμό που τον έχω αποδεχτεί και μου έχει επιτρέψει σε αντάλλαγμα να λειτουργώ μόνο όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε δυο πόλους. Αυτή η δυνατότητα του πήγαινε – έλα με αφυπνίζει, με κάνει δημιουργικό, ενώ η αποκλειστική απασχόληση με κάνει πιο νωθρό…

Η σχέση μας με τα πράγματα πρώτα πρέπει να είναι ψυχολογική (κοινώς μεράκι), γιατί, αν σε στηρίζει η κάθε επιλογή σου ψυχικά, θα δικαιωθείς κάποια στιγμή και υλικά, όχι το αντίθετο. Στην τέχνη ποτέ δεν ξεκινάς από αυτό που πουλάει, αλλά από αυτό που σε ανησυχεί… αν σε ανησυχεί βέβαια κάτι…

Φαρμακοποιός, αλλά και μουσικός, Βέροια αντί για Αθήνα. Πώς συνδυάζονται τα δύο πρώτα και αν έχετε / είχατε σκεφθεί ποτέ μια μετακόμιση στο… νότο;

Για το λόγο που είπα παραπάνω: Ο άνθρωπος κάποιες φορές λειτουργεί καλύτερα υπό πίεση, αυτή τον αφυπνίζει. Όταν τα έχεις όλα, κάτι θα σου λείπει πάντα, γι’ αυτό φροντίζω έστω και κατ’ επιλογή πάντα κάτι να μου λείπει για να αναγκάζομαι να μετακινούμαι από το βόλεμά μου, δημιουργώντας…

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΥΛΗ ΛΙΑΚΟ

Σαν έφηβος πέρασα από τα κλασικά στάδια μαθητείας της μουσικής: άκουσμα τραγουδιών από το ραδιόφωνο, αποστήθιση απομνημόνευση, και παίξιμο στην κιθάρα τα σουξεδάκια της εποχής. Κατόπιν σπουδές και πτυχίο κλασικής κιθάρας με τον Κ. Κωτσιώλη, και ανώτερα θεωρητικά.

Κατά καιρούς έγραφα μουσικές και τραγούδια για διάφορες θεατρικές σκηνές, κυρίως ερασιτεχνικές, και μία φορά για το ΔΗΠΕΘΕ της Βέροιας. Ο Θεός μου έδωσε το ταλέντο να γράψω αρκετά τραγούδια για έργα που δεν παίχτηκαν ποτέ! Έχω αυτή την κλίση, έχω όμως και τη χαρά αυτές οι δουλειές που κυκλοφόρησαν δισκογραφικά να με γεμίζουν τόσο, ώστε να θεωρώ ότι αντιπροσωπεύουν επάξια τις μουσικές και στιχουργικές ‘ανησυχίες’, που είχα κατά περιόδους στην ζωή μου μέχρι σήμερα, λίγο πριν βρει το δρόμο της η καινούργια δισκογραφική δουλειά που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
‘Ιστορίες του Μεντούκα’ 1996 Μουσικό παραμύθι με τον Ηλία Λογοθέτη (ιδιωτική παραγωγή)

‘Την μπέρτα μου ανεμίζω’ 1999. με τον Νίκο Ζιώγαλα, Μαρία Φωτίου, Φ. Σιμόπουλο (ΕΡΩΣ)

‘Το μέσα μου βουνό’ Με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη.(2004 Ε-TERRA,2008 LYRA)

‘Με δυο πούπουλα στην πλάτη’ 2012 ( με βιβλίο) τραγούδι: Γλυκερία, Βασίλης Λέκκας, Αλεξία Χρυσομάλη.

Συνεργασία, επίσης, σε δίσκους του Ν. Ζιώγαλα, της Α. Μουτσάτσου, του Μ. Φάμελου και της Ε. Τσαλιγοπούλου

*Από την προσωπική του ιστοσελίδα: www.soulisliakos.gr

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ‘ΕΦΤΙΧΟΜΑΝΙΑ’

Στις 11 Μαρτίου έγινε η παρουσίαση  της ‘ΕΦΤΙΧΟΜΑΝΙΑΣ’.

Παγανοβουκολική αφήγηση ηθικοπλαστικού περιεχομένου με τους Ευτιχομάνια στο ΙΛΙΟΝ plus, με αποκριάτικη και σκωπτική διάθεση!

Ο Σούλης Λιάκος στιχουργό – συνθέτει, ο Νίκος Ζιώγαλας κανονίζει τις φωνο – δοσολογίες και οι Greeklish Babylon ανακατεύουν σε μια ηχητική γαρνιτούρο – παραγωγή του Παύλου Συνοδινού.

Σε καζάνι που βράζει αστάθμητοι παράγοντες και συντελεστές συγκρούονται προκαλώντας χημικές παραληρο – ηχητικές αντιδράσεις φτιάχνοντας το new age χάπι της (αντί)χαράς.

Και εγένετο η ‘ΕΥΤΙΧΟΜΑΝΙΑ’ (=ΠαγανοΒουκολικό Dub Rock σε γλώσσα ωμών ελληνικών μιας εποχής τόσο σύγχρονης και καλωδιωμένης που καταντάει αφόρητα αναχρονιστική και συντηρητική).

Όλα αυτά να διαδραματίστηκαν ομπρός στα μάτια ενός έκπληκτου κοινού την Παρασκευή 11 του Μάρτη –φέτος– στη θερμή σκηνή του Ίλιον pLus(+). Για μια ψυχανάλυση παραδόξως ψυχαναλυτική και εκ βαθέων και… ‘Αλίμονο σου αν δεν χαρείς’.

ΕΥΤΙΧΟΜΑΝΙΑ
Στίχοι: Σούλης Λιάκος
Μουσική: Σούλης Λιάκος, Παύλος Συνοδινός, Νίκος Ζιώγαλας
Φωνές: Νίκος Ζιώγαλας, Σούλης Λιάκος, Παύλος Συνοδινός
Παιξίματα – ενορχήστρωση: Greeklish Babylon
Παραγωγή: Παύλος Συνοδινός
Οργάνωση παραγωγής: Αθανάσιος Λέλος, namanproductions

Περισσότερες φωτογραφίες από την παρουσίαση εδώ.

VIDEOS