Σας καλωσορίζουμε στο Sin Radio! Συμμετέχετε στην παράσταση óMNIRA-VORTEX που παρουσιάζεται στο Σύγχρονο Θέατρο. Τι σας γοήτευσε σε αυτή τη δουλειά και πόσο σας δυσκόλεψε η απόδοση των νοημάτων της;
Η βασική έννοια που απασχολεί και τα δύο έργα, αυτή της υπέρβασης, ήταν εξ αρχής μια πρόκληση για όλους μας. Τόσο το óMNIRA όσο και το VORTEX διαπραγματεύονται τα όρια και την υπέρβαση από μια εντελώς διαφορετική σκοπιά που όμως έχει στη βάση της πολλά κοινά στοιχεία. Το γεγονός ότι η υπέρβαση αυτή καθαυτή είναι μια περίπλοκη διαδικασία δε θα άφηνε περιθώρια να είναι απλή και εύκολη η απόδοσή της στη σκηνή μέσω κίνησης.
Είστε στην ομάδα ερμηνείας και συνδημιουργίας υλικού για το VORTEX. Αυτή η λέξη σημαίνει την οργάνωση των υλικών μέσα από τη δίνη, τη συνεχόμενη ροή τους μέσω αυτής. Κατά πόσο η κοινωνία μας βρίσκεται μέσα σε μία δίνη; Είναι στο χέρι μας να την αξιοποιήσουμε ως προς τη θετική της πλευρά και να μην την αφήσουμε να μας παρασύρει…;
Η κοινωνία μας διέπεται κι αυτή από μια συνεχή ροή –ευτυχώς! Ό,τι σταματάει να κινείται παύει να υφίσταται. Όλα είναι στο χέρι μας, πιστεύω, ακόμα και να παρασυρθούμε είναι θέμα επιλογής. Το ζήτημα είναι να έχουμε ανοιχτές κεραίες συνεχώς για να επανεξετάζουμε τα κριτήριά μας και να αξιοποιούμε κάθε ‘δίνη’ που μας περιβάλλει.
Απαιτεί τόλμη να δημιουργεί κανείς μέσα στην υφιστάμενη κρίση και μπορεί η τέχνη να συμβάλλει στη διατήρηση ισορροπιών, δηλ. να λειτουργήσει καταλυτικά για τον θεατή και τον καλλιτέχνη, ακόμα κι αν αυτό έχει προσωρινό χαρακτήρα;
Ακριβώς αυτό, η τέχνη δύναται να λειτουργήσει καταλυτικά τόσο για τον θεατή όσο και για τον καλλιτέχνη. Η δημιουργία δεν απαιτεί τόλμη αλλά απόφαση να συνεχίσεις να κινείσαι…
Έχετε ζήσει για δύο χρόνια στις Βρυξέλλες, στα πλαίσια υποτροφίας που είχατε λάβει, αλλά και έχετε παρακολουθήσει σεμινάρια και συνάψει συνεργασίες στο εξωτερικό. Θα φεύγατε από την Ελλάδα, αν σας δινόταν η ευκαιρία;
Μου δόθηκε η ευκαιρία από το ίδρυμα Ωνάσης να ξεκινήσω μια έντονη και γεμάτη εμπειρίες και γνώσεις περίοδο στο εξωτερικό κι έπειτα επέλεξα να επιστρέψω με μεγάλη λαχτάρα. Πιστεύω πολύ στο χορό που υπάρχει εντός της χώρας, αλλά εννοείται ότι η επιθυμία για συνεργασία με διάφορους καλλιτέχνες δεν περιορίζεται μόνο εντός Ελλάδας.
Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με το χορό; Έχετε κάποιον καλλιτέχνη που θαυμάζετε ιδιαίτερα τόσο ως προς την τεχνική του όσο και ως προς τις επιλογές καριέρας του;
Ο χορός μπήκε ξαφνικά στη ζωή μου στο δεύτερο έτος των σπουδών μου. Από μικρή ασχολούμουν με τη ρυθμική και την ακροβατική γυμναστική, αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι θα υπάρχει κάτι άλλο που θα με γοητεύσει τόσο κι ακόμα περισσότερο. Καθώς στένευαν τα ηλικιακά όρια της γυμναστικής γνώρισα το χορό και κάπως έτσι άλλαξαν όλα. Θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες και καθέναν από αυτούς για διαφορετικούς λόγους… Ιδιαίτερα αγαπημένοι μου είναι οι Βέλγοι Peeping Tom …
Από τη μέχρι τώρα εμπειρία σας, και κυρίως από αυτή της διδασκαλίας, υπάρχει διάθεση από νέους καλλιτέχνες να προσφέρουν στο χώρο του χορού και γενικά θα ενθαρρύνατε κάποιον σήμερα να κυνηγήσει αυτό του το όνειρο;
Ναι, η διάθεση είναι εκεί και κινεί τα νήματα. Με κάθε ευκαιρία που μου δίνεται ενθαρρύνω ξεκάθαρα ανθρώπους που φλερτάρουν με τέτοιου είδους όνειρα. Αν επιλέξεις να το κυνηγήσεις, πετύχεις δεν πετύχεις, έχεις κάνει ένα σημαντικό βήμα προς την ευτυχία.
Μπορεί τελικά να υπάρξει ισορροπία ακόμα και μέσα στο χάος…;
Δυστυχώς ή ευτυχώς, ναι…
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ‘óMNIRA-VORTEX’
óMNIRA-VORTEX
Δυο ομάδες χορού εξερευνούν την υπέρβαση
Μαριάννα Βαρβιάνη _ Στέλλα Σπύρου
Τετάρτη 16 & Κυριακή 20 Μαρτίου 2016
στις 21.30
Σύγχρονο Θέατρο
Ευμολπιδών 39, Γκάζι
Δυο έργα σύγχρονου χορού απο τις νέες χορογράφους Μαριάννα Βαρβιάνη και Στέλλα Σπύρου συναντιούνται στην σκηνή για να πραγματευτούν τις έννοιες του εγκλωβισμού και της υπέρβασης. Με πρωτότυπη μουσική, δημιουργούνται δύο χορογραφίες εμπνευσμένες από κινησιολογικά στοιχεία της καθημερινότητας και της παράδοσης. Με κοινό γνώμονα το ρυθμό και τη φυσική ροή της κίνησης, οι χορογραφίες συναντιούνται ακριβώς στο σημείο καμπής που οδηγεί προς την αλλαγή.
óMNIRA σημαίνει απελευθέρωση. Με αφετηρία το έργο Αποχαιρετισμός του Γιάννη Ρίτσου χτίζεται μία κινητική αλφάβητος εμπνευσμένη από τον αφρο-βραζιλιάνικο χορό.
VORTEX είναι η συνεχόμενη ροή μέσω δίνης. Ξεπερνώντας τα όρια της καθημερινότητας και της σωματικής αντοχής, επανα-προσδιορίζουμε τη θέση μας εντός της δίνης.
óMNIRA
“Θα μπορούσα να βολευτώ στον ίσκιο μιας γωνιάς με σταυρωμένα τα χέρια
γύρω στα σταυρωμένα γόνατα σα μνησίκακη, μεμψίμοιρη ή αμέτοχη αράχνη
που πλέκει μόνο με το σάλιο της τα δίκτυα της;”
Γ. Ρίτσος
Το έργο εμπνέεται από το μονόλογο του Γιάννη Ρίτσου Αποχαιρετισμός που γράφτηκε το Μάρτη του 1957, όταν ο ηρωικός θάνατος του κύπριου αγωνιστή Γρηγόρη Αυξεντίου συγκλόνισε όλους τους ανθρώπους με δημοκρατικά ιδεώδη.
Σε αυτόν τον υποθετικό μονόλογο, ο ποιητής αφουγκράζεται το στοχασμό και την εσωτερική πάλη του Γρηγόρη Αυξεντίου, μέσα στο κρησφυγετό του, το σπήλαιο της Μονής Μαχαιρά στην Κύπρο. Ο κύπριος αγωνιστής κατακτά την αυτογνωσία και επιλέγει την αυτοθυσία, υπερβαίνοντας την ανθρώπινη ανάγκη για επιβίωση.
Το έργο óMNIRA εμπνέεται από τον αφρο-βραζιλιάνικο χορό και βασίζεται στη σωματική, συναισθηματική απελευθέρωση και στην πηγαία δύναμη που χαρακτηρίζει αυτό το είδος.
Οι θεατές καλούνται να συντονιστούν με τον παλμό των ερμηνευτών και να ανακαλύψουν τον τρόπο με τον οποίο ένας κοινός παλμός διέπει την καθημερινότητα μας και μπορεί να γίνει ο κινητήριος μοχλός για την αλλαγή.
VORTEX
{VORTEX} είναι η οργάνωση των υλικών μέσα από τη δίνη.
Εμπνευσμένη από παραδοσιακούς χορούς κυκλικής μορφής, χτίζεται μια χορογραφία σύγχρονου χορού που αφορά το σημείο καμπής προς την αλλαγή.
Καθημερινά κινούμαστε συνεχώς, αναπνέουμε, περπατάμε, εργαζόμαστε.Η καρδιά πάλλεται στο σώμα μας και το αίμα κινείται στις φλέβες μας. Στη φύση και στην κοινωνία, θα πρέπει να συνεχίσει κανείς να κινείται προκειμένου να υφίσταται.
Τί συμβαίνει, όμως, όταν η συνεχής μας κίνηση/δράση δεν μας ικανοποιεί, όταν κάποιος δεν μπορεί ή δε θέλει να συμβαδίσει με το ρυθμό των υπολοίπων;
Μέσα από κυκλικές κινήσεις, καθημερινές χειρονομίες και γεωμετρικά μοτίβα, παραλληλίζεται ένα σώμα μέσα σε μια δίνη με ένα άτομο στο κοινωνικό του περιβάλλον, με σκοπό να καταδειχθεί το σημείο αλλαγής της πορείας του, το σημείο αφετηρίας προς την αλλαγή.
Εξερευνούμε τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα της ζωής ενός ατόμου, τα κομμάτια όπου κυριαρχεί το ένστικτο της επιβίωσης, η ιδεολογία, η ανθρωπιά και αναζητούμε από πού αντλεί κάποιος ελπίδα και δύναμη για να συνεχίσει να κινείται σε ένα περιβάλλον που δεν σταματά ποτέ.
Υπάρχουν σχήματα και ρυθμοί με τα οποία μπορούμε να ταυτιστούμε και μέσα από αυτά να δημιουργήσουμε μια καινούρια ροή.
Το Vortex ψάχνει την αόρατη ισορροπία που υπάρχει ακόμα και μέσα στο χάος.
Trailer:
Περισσότερες Πληροφορίες:
https://www.facebook.com/omniravortex/?ref=bookmarks
Σχεδιασμός Φώτων: Νίκος Βλασσόπουλος ∫ Φωτογραφίες: Μαρίλη Ζάρκου ∫ Γραφιστική επιμέλεια: Δάφνη Κουγέα ∫ Επικοινωνία: Δάφνη Ανέστη
Συνολική διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά (με διάλειμμα)
Eίσοδος: 12 ευρώ, 8 ευρώ (φοιτητικό, ανεργίας, κάρτας ΣΕΗ, Σ.Ε.ΧΩ.ΧO)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210 3464380
Online αγορά εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/dance/sygxrono-theatro/omnira-vortex/
óMNIRA
Χορογράφια: Στέλλα Σπύρου ∫
Ερμηνεία-Συνδημιουργία υλικού: Μαριάννα Βαρβιάνη, Χριστιάνα Κοσιάρη, Κωνσταντίνα Μπάρκουλη, Μαρία Πασχαλίδου, Μαργαρίτα Τρίκκα ∫
Μουσική: The Bitzpan ∫
Ενδυματολογική επιμέλεια: Νατάσσα Δημητρίου
VORTEX
Χορογραφία: Μαριάννα Βαρβιάνη ∫
Ερμηνεία-Συνδημιουργία υλικού: Ερατώ Χατήρα, Στέλλα Σπύρου, Νάντυ Γώγουλου, Λία Χαμηλοθώρη, Κατερίνα Φώτη ∫
Μουσική: Vs Srg ∫
Ενδυματολογική επιμέλεια: Βασιλική Σύρμα
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΑ ΧΑΜΗΛΟΘΩΡΗ
Η Λία Χαμηλοθώρη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985 και ήταν από μικρή αθλήτρια της ρυθμικής και αργότερα για πολλά χρόνια του ακροβατικού συλλόγου Γ.Α.Σ. Ειρήνη Περιστερίου.
Μετά την αποφοίτησή της από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), σπούδασε χορό στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού «Ραλλού Μάνου» από όπου αποφοίτησε το 2010 με άριστα.
Το 2011, έπειτα από εξετάσεις έλαβε υποτροφία από το Ίδρυμα Ωνάση για βελτίωση τεχνικής στις Βρυξέλλες του Βελγίου (Danscentrum Jette), όπου για δύο χρόνια παρακολούθησε σεμινάρια τεχνικής και αυτοσχεδιασμού και συνεργάστηκε με διάφορες ομάδες σύγχρονου χορού. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια σε Ελλάδα και εξωτερικό με σημαντικούς χορευτές και χορογράφους. Σα χορεύτρια έχει συνεργαστεί με διάφορες ομάδες σε Ελλάδα και εξωτερικό (Cie la ignorancia, κι ομως κινείται, Creo dance company, Paracoon, Krama, Transito κ.α.), ήταν μέλος της ελληνικής συμμετοχής στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Homme@home μέσω του κέντρου χορού Ι. Ρ. Ντάνκαν και σαν βοηθός στην ομάδα Φora etc. Διδάσκει σύγχρονο χορό και ακροβατικά σε σχολές χορού στην Αθήνα τα τελευταία πέντε χρόνια.
Συμμετέχει στην παράσταση Οmnira Vortex στο Σύγχρονο Θέατρο και στην παράσταση “Το δικο μου ψάρι” στο Θέατρο Ροές!