Σας καλωσορίζουμε στο Sin Radio! Στις 26/12, ως Silent Move, μαζί με τον Χάρη Λαμπράκη, θα επενδύσετε μουσικά την κλασική ταινία του Alfred Hitchcock «Τα πουλιά» στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Για πρώτη φορά θα επενδύσετε μουσικά μία ομιλούσα ταινία. Τι σας τράβηξε στη συγκεκριμένη ταινία και την επιλέξατε και πόσο χρόνο σας πήρε η όλη προετοιμασία μέχρι το τελικό αποτέλεσμα που θα μας παρουσιάσετε;

Η επιλογή της συγκεκριμένης ταινίας προέκυψε μέσα από την αγάπη μας για τον Alfred Hitchcock και από το γεγονός ότι «Τα πουλιά» δεν έχουν μουσική, δεν έχει γραφτεί δηλαδή κάποιο score για την ταινία, υπάρχουν μόνο επεξεργασμένοι ήχοι. Η προετοιμασία χωρίζεται σε δυο μέρη, πρώτα βλέπουμε την ταινία κρατάμε σημειώσεις και συζητάμε κάποιες πρώτες ιδέες και μετά δοκιμάζουμε μουσικά τις ιδέες αυτές, αφήνοντας όμως το πεδίο ανοιχτό για μουσικές καταστάσεις ή ηχητικά γεγονότα που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια της πρόβας. Επειδή στη μουσική μας κυριαρχεί το αυτοσχεδιαστικό στοιχείο, όση προετοιμασία και να έχουμε κάνει, αφήνουμε ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής μας να προκύψει επί τόπου την ώρα της παράστασης.

Πότε και πώς δημιουργήθηκαν οι Silent Move; Ποιος είχε την αρχική ιδέα για τη δημιουργία τους και πόσο βαριά νιώθετε την ευθύνη, όταν «παρεμβαίνετε» σε ταινίες που έχουν γράψει κινηματογραφική ιστορία;

Οι Silent Move δημιουργήθηκαν το 2009 από εμένα και τον Γιάννη Παξεβάνη, όταν ο Γιάννης μου πρότεινε να παίξουμε πάνω στο Nosferatu του Murnau αυτή ήταν η αρχή, χωρίς ιδιαίτερο πλάνο για τη συνέχεια. Μετά το Nosferatu ακολούθησαν κι άλλες πολλές ταινίες, διοργάνωση και συμμετοχή Φεστιβάλ Βωβού κινηματογράφου και live μουσικής. Κάθε φορά που επενδύουμε μουσικά μια ταινία η ευθύνη είναι μεγάλη όπως και το ρίσκο, μιας και πρόκειται για μια ανοιχτή δημιουργική διαδικασία. Αυτό που ιδανικά προσπαθούμε να πετύχουμε κάθε φορά που παίζουμε είναι μια ισορροπία μεταξύ της διακριτικής μουσικής επένδυσης πάνω στις εικόνες και την αφήγηση της ταινίας και μιας ενδιαφέρουσας, αιχμηρής και πολυεπίπεδης μουσικής performance.

Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε, όταν πρόκειται να «ντύσετε» μουσικά μια ταινία; Ποια είναι, δηλαδή, τα σταθερά βήματα που πιθανόν ακολουθείτε και ποιες είναι δυσκολίες που μπορεί να ανακύψουν κατά τη δημιουργική αυτή διαδρομή;

Η διαδικασία είναι αυτή που προανέφερα, αν και μπορεί να προκύψουν διαφορετικές προσεγγίσεις κάθε φορά ανάλογα με τις επιλογές που έχουμε κάνει εκ των προτέρων στο ποιο θα είναι το ηχητικό υλικό ή οι ηχητικές πηγές που θα χρησιμοποιήσουμε.

Η μεγαλύτερη δυσκολία για μας είναι η ανασφάλεια ή η αναρώτηση εκ μέρους μας κατά πόσο επαναλαμβανόμαστε μουσικά ή όχι, και κατά πόσο αυτό που κάνουμε υποστηρίζει τον χαρακτήρα ή την αισθητική της ταινίας

Ποια από τις ταινίες που έχετε επιμεληθεί μουσικά σας δυσκόλεψε περισσότερο, αλλά και ποια είναι η αγαπημένη σας, ως θεατής;

Νομίζω ότι μας δυσκόλεψε πολύ το «Nosferatu», γιατί ήταν η πρώτη ταινία που δουλέψαμε αλλά και επειδή είναι μια πολύ απαιτητική ταινία. Ο ρυθμός της είναι καταιγιστικός, με πολλές παράλληλες δράσεις. Νομίζω ότι ως θεατής αγαπημένη μου ταινία από αυτές που έχουμε «συνοδεύσει», είναι ο «Ανδαλουσιανός σκύλος».

Έχετε συνθέσει τη μουσική και για κάποιες παραστάσεις. Πόσο ενδιαφέρον βρίσκετε ότι έχει αυτή η συγκεκριμένη δουλειά και κατά πόσο διαφέρει από τη μουσική επιμέλεια ταινιών;

Έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον, η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ του θεάτρου και του σινεμά είναι προφανώς ότι μια θεατρική παράσταση είναι ζωντανή και ποτέ δεν είναι ίδια, ενώ η ταινία είναι ακριβώς ίδια όσες φορές και να παίξεις. Επίσης, στη μουσική για το θέατρο υπάρχει η συνεργασία και η δημιουργική συνύπαρξη με τον σκηνοθέτη της εκάστοτε παράστασης.

Κατά πόσο κάνετε χρήση των social media και πόσο πιστεύετε ότι βοηθούν στην επικοινωνία και την προώθηση της δουλειάς σας; Πώς πιστεύετε ότι ο μέσος χρήστης πρέπει να τα χειρίζεται για να μην καταλήξει να ζει σε μια εξιδανικευμένη ψηφιακή πραγματικότητα;

Κάνουμε χρήση των social media, όσο καλύτερα μπορούμε νομίζω. Σίγουρα βοηθάει τους μουσικούς να προωθήσουν τη δουλειά τους, και επειδή εμείς οι κάπως παλαιότεροι ξεκινήσαμε πριν τα social media, έχουμε εικόνα του πόσο δύσκολο ήταν στην προ-internet εποχή να προωθήσεις μια συναυλία ή μια παράστασή σου. Το ερώτημα, όμως, που προκύπτει είναι κατά πόσο, μέσω των social media, μπορούν να προωθηθούν επαρκώς εναλλακτικές, πειραματικές ή underground μουσικές ή καλλιτεχνικές προτάσεις.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ EVENT

«Τα πουλιά» του Χίτσκοκ, με live soundtrack από τους
Silent Move & Χάρη Λαμπράκη
@Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων
Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016 | 21.00 | είσοδος: 6 ευρώ

«Χάρισέ τους ευχαρίστηση. Την ίδια ευχαρίστηση που αισθάνονται όταν ξυπνούν από έναν εφιάλτη».  Α. Χίτσκοκ

Οι Silent Move επιλέγουν για πρώτη φορά να επενδύσουν μουσικά μία ομιλούσα ταινία. Πρόκειται για την εμβληματική και εντελώς τρομακτική ταινία του Alfred Hitchcock Τα πουλιά (“The Birds”, 1963). Συμπαραστάτης επί σκηνής, επίσης για πρώτη φορά μαζί τους, θα είναι ο σημαντικός μουσικός και αυτοσχεδιαστής Χάρης Λαμπράκης. Στην εμφάνισή τους στο ΚΕΤ οι τρεις μουσικοί, με όχημα τον αυτοσχεδιασμό, θα αφαιρέσουν τον ήχο από την ταινία και θα προτείνουν τη δική τους μουσικο-ηχητική εκδοχή. Αυτοσχεδιαστική μουσική προσέγγιση σε μία από τις κλασσικά τρομακτικότερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου.

Λίγα λόγια για την ταινία
Ο Hitchcock γύρισε Τα πουλιά αμέσως μετά το Ψυχώ. Η ταινία προβλήθηκε το 1963 και η ιστορία της είναι απλή, ανοιχτή όμως σε πολλές ερμηνείες. Όλα συμβαίνουν σε μια κωμόπολη στην Βόρεια Καλιφόρνια, όταν η Melanie Daniels (Tippi Hedren) πάει να συναντήσει τον Mitch Brener (Rod Taylor). Για κάποιον ανεξήγητο λόγο τα πουλιά της περιοχής αρχίζουν να γίνονται απειλητικά και να επιτίθενται στους ανθρώπους. Η ταινία εξελίσσεται δεξιοτεχνικά από τον μετρ του σασπένς Hitchcock με τη χρήση πρωτοποριακών για την εποχή οπτικών εφέ. «Τα πουλιά» είναι η μόνη ταινία στη φιλμογραφία του Hitchcock που μπορεί να ενταχθεί στην κατηγορία του «φανταστικού» σινεμά.

Λίγα λόγια για τους Silent Move
Οι Silent Move δημιουργήθηκαν το 2009, από τον Γιάννη Παξεβάνη και τον Βασίλη Τζαβάρα ντύνοντας μουσικά το Nosferatu του F.W. Murnau. Στη συνέχεια δούλεψαν πάνω στις ταινίες: Jeanne d’ Arc του Carl Theodor Dreyer, The fall of the house of Usher του Jean Epstein, Battleship Potemkin του Sergei Eisenstein, Un chien Andalou του Luis Bunuel, Emak Bakia του Man Ray, Ghosts before breakfast του H. Richter κ.α. Έχουν εμφανιστεί στα φεστιβάλ: In mute festival (2013), Deteriorate Festival II (2014), 1st Avant-garde guitar festival (2015), DADA κινηματογράφος και μουσική (Δημήτρια, 2015). Έχουν συμπράξει επί σκηνής με τους μουσικούς Γιώργο Διαμαντόπουλο, Σπύρο Πολυχρονόπουλο (Spyweirdos), Σπήλιο Καστάνη, Γιώργο Κατσάνο, Ορέστη Ζαφειρόπουλο, Στέφανο Ψαραδάκη, Νίκο Κορδέλη κ.α. Έχουν συνεργαστεί με τη φωτογράφο Haruna Kawanishi (χώρος Τέχνης “Ανάμεσα”) και την video artist Ερατώ Τζαβάρα (Baumstrasse, ΚΕΤ). Επίσης, έχουν συνθέσει τη μουσική για τις παραστάσεις Και τα ψάρια βγήκαν στη στεριά να πολεμήσουν τους ανθρώπους (Θέμελης Γλυνάτσης / Atonal, Φεστιβάλ Αθηνών 2014) και Βερενίκη (Θέμελης Γλυνάτσης, Φεστιβάλ Αθηνών 2015).

Λίγα λόγια για τον Χάρη Λαμπράκη
Ο Χάρης Λαμπράκης είναι ένας εξαιρετικός μουσικός, δεξιοτέχνης στο νέυ, με πλούσιες συνεργασίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είναι μέλος διαφόρων μουσικών σχημάτων και από το 2006 έχει σχηματίσει το συγκρότημα Χάρης Λαμπράκης Quartet.

Διάρκεια: 119 λεπτά

Γιάννης Παξεβάνης: κιθάρα, loops, effects, ραδιόφωνο | Βασίλης Τζαβάρας: κιθάρα, loops, effects, τετρακάναλο κασετόφωνο, πικάπ | Χάρης Λαμπράκης: νέυ, πλήκτρα

ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ
Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α
Κυψέλη
213 00 40 496
69 45 34 84 45
info@polychorosket.gr
site | facebook | instagram | twitter

ΠΡΟΣΒΑΣΗ
με αυτοκίνητο: εύκολο παρκάρισμα | με λεωφορείο (στάση Καλλιφρονά): 054, 608, 622, Α8, Β8 | με τρόλεϊ (στάση Καλλιφρονά): 3, 5, 11, 13, 14 | (στάση Πλατεία Κυψέλης): 2, 4 | με ΗΣΑΠ: Άγιος Νικόλαος (12 λεπτά με τα πόδια)
>> το ΚΕΤ στον χάρτη