Καλωσορίζουμε τη Βασιλική Μιχαλοπούλου (είστε η πρώτη συνέντευξη για φέτος), που έχει μια ζωντανή εμφάνιση προσεχώς και ένα επερχόμενο άλμπουμ. Να υποψιαστούμε ότι υπάρχει περίσσευμα χαράς και ανυπομονησίας; Τι να περιμένουμε από αυτήν την εμφάνιση και τι από τον δίσκο;
Καλώς σας βρήκα! Ελπίζω να σας κάνω καλό ποδαρικό! Πράγματι, ενόψει της κυκλοφορίας του καινούργιου μου κομματιού «Είναι Κρίμα», σε μουσική και στίχους του Γιώργου Καψάσκη, προάγγελο του album «Ενδεχόμενα» και του επερχόμενου live στο Σταυρό του Νότου (+plus) την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου, υπάρχει μεγάλη χαρά και ανυπομονησία! Συμβαίνουν ταυτόχρονα πράγματα, για τα οποία δούλευα πολύ καιρό και επίμονα, επομένως νιώθω ευγνώμων και προσπαθώ να τα απολαύσω, καθώς η δουλειά δεν σταματάει! Η κυκλοφορία μιας καινούριας δουλειάς, όσο και ένα live απαιτούν μεγάλη προετοιμασία, η οποία βέβαια και αυτή είναι ένα κομμάτι αυτής της δουλειάς που αγαπώ πολύ!
Σπουδάσατε Νομικά, όμως σας κέρδισε η τέχνη και το τραγούδι. Ποια θα λέγατε ότι είναι η μουσική σας ταυτότητα ή αν ακόμη είναι υπό διαμόρφωση. Επίσης, ποιοι καλλιτέχνες, Έλληνες και ξένοι, αποτελούν για εσάς πηγή έμπνευσης; Ποιο είναι το πιο κρυφό όνειρό σας για τη μουσική καριέρα σας;
Η μουσική από νωρίς αισθάνθηκα ότι είναι ο «δρόμος» μου, αν και το να βάλω στην άκρη τη δικηγορία, δεν ήταν εύκολο. Η μουσική μου ταυτότητα επιθυμώ να προκύπτει από την προσωπικότητά μου, δεν μου αρέσει να περιορίζομαι και να καλουπώνομαι σε μουσικά είδη, καθώς σε όλα μπορεί να υπάρξουν διαμάντια! Για μένα, είναι οι άνθρωποι που προσδίδουν ταυτότητα σε αυτά που κάνουν/τραγουδούν, όχι τα είδη από μόνα τους. Άλλωστε, ανήκω σε μια γενιά με τόσο πολλά ακούσματα, ελληνικής και ξένης μουσικής, κλασικής και σύγχρονης. Με αυτό το σκεπτικό έχουμε φτιάξει με τον Γιώργο Καψάσκη και το album «Ενδεχόμενα», στο οποίο υπάρχουν κομμάτια από διαφορετικά είδη, όπως ακουστικές μπαλάντες, χορευτικές ρούμπες, λαϊκό τραγούδι, ποπ, κ.ο.κ. Είναι το ύφος και η γραφή μας που ορίζει την καλλιτεχνική μου/μας ταυτότητα.
Η δισκογραφία, όπως τη γνωρίζαμε παλιότερα, έχει αλλάξει 100% και έχει περάσει σε μια μορφή ψηφιακή. Ταυτόχρονα, το παραδοσιακό ραδιόφωνο έχει μπει εντελώς στη λογική της playlist, με επαναλαμβανόμενα κομμάτια που συνήθως καθορίζουν άλλοι παράγοντες και όχι ο μουσικός επιμελητής. Σε αυτό το περιβάλλον, που στα μάτια, εμάς των ακροατών, φαντάζει πολύ σκληρό για “φρέσκο” καλλιτέχνη, πώς εσείς καταφέρατε και αποκτήσατε ένα κοινό που σας υποστηρίζει στα μέχρι τώρα βήματά σας; Αξιοποιήσατε την τεχνολογία και τις ευκαιρίες της ή επιμείνατε σε πιο “παραδοσιακές” φόρμες (όπως οι ζωντανές εμφανίσεις και η καλή φήμη που μεταδίδεται στόμα με στόμα);
Πράγματι, η αλλαγή είναι τεράστια και η πορεία πραγματικός μαραθώνιος! Διαβάζω συνεντεύξεις των παλιών «μεγάλων» και ζούμε σε μια παντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Για τους λόγους που αναφέρατε, είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν νέο καλλιτέχνη να εδραιωθεί. Εγώ, μέχρι στιγμής, έχω κυρίως χρησιμοποιήσει το «από στόμα σε στόμα». Ξεκίνησα με μικρά λαϊβάκια, τα οποία σιγά σιγά μεγάλωναν και κυρίως φρόντιζα να είμαι επιλεκτική στη συχνότητα, τον χώρο και το ρεπερτόριο που επιλέγω. Σαφώς, έκανα τις σχετικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο, αλλά ο ίδιος ο κόσμος ήταν αυτός που σε κάθε επόμενο live έφερνε και δυο φίλους ακόμα κι έτσι σιγά σιγά «μεγαλώσαμε». Είμαι πολύ ευγνώμων για τους ανθρώπους που έρχονται στα live μου, είναι πολύ ισχυρός πυρήνας και συνοδοιπόροι σε ό,τι έχω καταφέρει μέχρι στιγμής!
Τα τελευταία καλοκαίρια έχουμε την ευτυχία να φιλοξενούμε πολλές συναυλίες, από καλλιτέχνες του εξωτερικού. Έχετε δει κάποια που θα τη μνημονεύετε καιρό; Επίσης, ποια ήταν μια αντίστοιχη από εγχώριο καλλιτέχνη που είδατε πρόσφατα και την απολαύσατε;
Μια συναυλία στην οποία πέρασα καταπληκτικά ήταν αυτή του Robbie Williams πέρυσι το καλοκαίρι στο Terra Vibe. Αγαπώ πολύ τους καλλιτέχνες που είναι σταρ τέτοιου εκτοπίσματος, γιατί μου φαίνεται φοβερά γοητευτική η αντίθεση αυτής της λάμψης σε σχέση με την πιο ευαίσθητη ή ακόμα και καταθλιπτική πλευρά τους. Να πω βέβαια ότι είδα και το υπερθέαμα των Coldplay φέτος! Από Έλληνες καλλιτέχνες, πρόσφατα είδα με συγκίνηση το τελευταίο live του Θανάση Παπακωνσταντίνου, καλλιτέχνη που εκτιμώ τρομερά!
Αν σας έδινε κάποιος τη δυνατότητα να αλλάξετε κάτι είτε στη χώρα, είτε στη μουσική βιομηχανία, είτε σε οτιδήποτε άλλο, ποιο θα ήταν αυτό και για ποιον λόγο;
Απευθείας χωρίς πολλές λεπτομέρειες, ίσες ευκαιρίες για όλους, όλες και όλα! Παντού!
Τέλος, δώστε έναν πολύ καλό λόγο, σε κάποιον που δεν σας έχει ξαναδεί ζωντανά, ώστε να τον πείσετε να έρθει στις 11 του Οκτώβρη στον Σταυρό του Νότου (+plus);
Πρώτ’ απ’ όλα για να ακούσει έναν νέο καλλιτέχνη με δικό του υλικό! Κυρίως όμως, γιατί όλη η μπάντα πάνω στη σκηνή, αλλά και ο κόσμος που έρχεται στο live μας είναι εκεί με όλη του την ψυχή! Ελάτε και θα καταλάβετε!
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ LIVE
Η Βασιλική Μιχαλοπούλου ανεβαίνει για πρώτη φορά στη σκηνή του Σταυρού του Νότου (+plus) την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου, για να μας ξεσηκώσει ξανά με το live και τη ζωντάνια της. Με την ολοκαίνουρια μπαλάντα «Είναι Κρίμα» και το δυναμικό «Περιμένω», προάγγελοι του πρώτου της προσωπικού δίσκου που αναμένεται να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο από τη MINOS EMI, το ήδη αγαπημένο «Απ’ το λίγο που σε ξέρω» με το οποίο μας συστήθηκε, αλλά και με δυνατές διασκευές παλιών και καινούργιων αγαπημένων τραγουδιών του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, η Βασιλική μας συστήνει το δικό της μουσικό κόσμο.
Από τον Φοίβο Δεληβοριά και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου έως τους Hooverphonic και τους Vaya Con Dios και από τον Γιώργο Ζαμπέτα και τον Θέμη Καραμουρατίδη έως τον Goran Bregovic και τους Florence + The Machine, η Βασιλική μέσα από τη χαρακτηριστική της ερμηνεία και τον ξεχωριστό ήχο της μπάντας της, μας υπόσχεται μία ξεχωριστή μουσική εμπειρία.
Παίζουν οι μουσικοί Μιχάλης Ζέρβας (πλήκτρα), Τάσος Γιαννούτσος (κιθάρα), Γιώργος Κάστανος (πνευστά), Χρήστος Χλιούρας (τύμπανα) και Αλέξης Νασσάτι (μπάσο).
Η φωτογραφία της αφίσας είναι της Μαρίζας Καψαμπέλη.
Ώρα έναρξης | 22:00
Ώρα προσέλευσης | 21:30
Είσοδος | 12 ευρώ
Σταυρός του Νότου (+plus) | Φραντζή 14, Νέος Κόσμος
Τηλ. Kρατήσεων | 210 9226975